رویترز نوشت: ناظران سازمان ملل متحد مدعی شده اند شبکه های مرتبط با ایران یکی از منابع تامین اسلحه افراط گرایان اسلامگرا در سومالی هستند.
به گزارش عصر ایران، شماری از دیپلمات های غربی به رویترز گفته اند ناظران سازمان ملل متحد گزارش داده اند افراط گرایان اسلامی در سومالی اسلحه مورد نیاز خود را از شبکه های توزیع مرتبط با یمن و ایران دریافت می کنند.
به تازگی یمن نیز مدعی شده بود کشتی حامل سلاح از مبداء ایران را توقیف کرده است.
شورای امنیت سازمان ملل متحد هم در نشستی به درخواست یمن برای بررسی این موضوع جلسه برگزار کرده بود.
وزارت خارجه یمن هم به تازگی با احضار سفیر ایران در صنعا خواستار پاسخگویی دولت ایران درباره کشف سلاح هایی از مبداء ایران در آب های منطقه ای یمن شده بود.
شماری از دیپلمات ها در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک که خواستند نام آنها اعلام نشود از وجود زنجیره انتقال سلاح از یمن به سومالی خبر داده اند.
قرار بود بازرسان سازمان ملل متحد در گزارشی اعضای شورای امنیت را در روز جمعه گذشته در این باره آگاه سازند اما طوفان زمستانی در آمریکا مانع از این موضوع شد.
این ناظران پیشنهاد کرده اند که تحریم های اسلحه علیه سومالی به مرور لغو شود اما آمریکا و دولت سومالی برخلاف این نظر خواهان لغو یکباره تحریم های صادرات اسلحه به سومالی هستند.
در گزارش ناظران سازمان ملل متحد آمده است: ثابت شده است که مسلح کردن مخالفان و گروه های افراط گرای اسلامی در سومالی برای یمن، دارای اهمیت محوری است زیرا کشور سومالی به میدان منافع ایران تبدیل شده است.
گزارشگران و ناظران در کمیته نظارت بر اجرای تحریم های ضد ایرانی در سازمان ملل متحد هم موضوع انتقال غیرقانونی سلاح از ایران به یمن و محموله های سلاح ایران در مسیر افریقا را بررسی می کنند.
این ناظران به تازگی تسلیحات ساخت ایران و کره شمالی را در سومالی کشف کرده اند که از طریق خاک لیبی وارد سومالی شده بودند. این تسلیحات توسط نیروهای نظامی اتحادیه آفریقا مستقر در سومالی کشف شده و سؤوالات زیادی را درباره مسیر حرکت این محموله های تسلیحاتی ایجاد شده است.
سازمان ملل متحد از 21 سال قبل تحریم ممنوعیت صادرات سلاح به سومالی را آغاز کرد.
در این گزارش نشان داده شده است که یمن دارای نقش محوری در انتقال سلاح به افراط گرایان اسلامی در سومالی است.
سومالی که در شاخ آفریقا قرار دارد از 21 سال پیش تاکنون با بی ثباتی و ناامنی گسترده ای روبه رو است. این کشور هم اکنون دولت مرکزی قدرتمندی ندارد و این دولت حتی قادر به تامین امنیت پایتخت و اعمال حاکمیت بر این شهر هم نیست.
