فرارو - امیرحسین پیروانی کارشناس فوتبال ایران در بررسی پرونده سن بازیکنان تیم ملی ایران نظر جالب توجهی دارد. او در بحث پرونده ای که فرارو گشوده یادداشتش را این طور عنوان می کند:
در تیمی که می خواهد به بزرگترین مسابقات فوتبالی جهان اعزام شود، تجربه حرف اول را می زند مخصوصا برای تیم هایی که حضور کمتری در این بازی ها داشته اند و قرار است مقابل تیم های قوی و صاحب سبک به میدان بروند.
تجربه، فاکتور مهمی است که جایگاه ویژه ای در این مسابقات دارد اما تعریف تجربه حتما به منزله سن بالای بازیکنان نیست.
تعریف درست تجربه، تعداد بیشتر بازی های یک بازیکن در مسابقات حساس وشبیه سازی شرایط سخت است که به وسیله انجام بازی های تدارکاتی با تیم های بزرگ به دست می آید.
یک بازیکن 25 ساله ممکن است تجربه بالایی داشته باشد. به طور مثال مهدی مهدوی کیا و کریم باقری در زمان بازیگری با وجود سن کم از تجربه بالایی برخوردار بودند پس ملاک تجربه، سن نیست.
اگر بخواهیم از وضعیت تیم ملی در آستانه جام جهانی 2014 ارزیابی داشته باشیم دیگر وقت نیست جوانان را در قالب تیم ملی قرار دهیم و انتظار موفقیت داشته باشیم. چون بازیکنان جوان، تجربه حضور در بازی های مهم را ندارند و کنار هم نیز بازی نکرده اند.
کی روش حدود 3 سال است که هدایت تیم ملی ایران را بر عهده گرفته است. او باید در این مدت از جوانان استفاده می کرد و تجربه ای گرانبها به آنها می داد.
محسن مسلمان، پیام صادقیان، شجاع خلیل زاده، آرش افشین، کریم انصاری فرد، بختیار رحمانی، مهرداد جماعتی، سوشا مکانی و غیره که زیر 25 سال سن داشتند و می توانستند در صورت اعتماد سرمربی تیم ملی، بازیکنان اصلی ما در جام جهانی باشند اما متاسفانه صاحب تجربه نشدند.
فکر می کنم اگر یک بازنگری در ترکیب یازده نفره یا حتی 14 نفره تیم ملی داشته باشیم می بینیم که میانگین سنی بالاتر هم می رود. پیش بینی من این است که با توجه به ترکیب احتمالی کی روش، 80 درصد بازیکنان داخل زمین بالای 30 سال خواهند بود. هاشم بیک زاده، خسرو حیدری، پژمان منتظری، جلال حسینی، امیرحسین صادقی، جواد نکونام، آندرانیک تیموریان و محمدرضا خلعتبری، همگی بالای 30 سال، سن دارند.
موضوع دیگری که می توان به آن ورود کرد این است که ظاهرا کی روش خواسته با برگزاری اردو و انجام دوره های فشرده بدنسازی، شرایط دوندگی بازیکنان را بهتر کند. این مسئله جای بحث دارد. مرحوم ایویچ پیش از جام جهانی 1998 بازیکنان را به ارتفاعات برد و بدنسازی خوبی را انجام داد اما شرایط سنی بازیکنان ما اینگونه نبود و بیشتر آنها جوان بودند.
با دلیل و منطق می توان اثبات کرد بازیکن بالای 30 سال که یک لیگ فرسایشی را پشت سر گذاشته اگر تحت فشار بدنسازی قرار بگیرد تا میزان دوندگی اش افزایش پیدا کند، قطعا دچار مصدومیت می شود. مثال آن هم بازیکنان استقلال هستند که در کوران مسابقات لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا یکی پس از دیگری مصدوم شدند.
شاید سن به لحاظ تاکتیکی تاثیرگذار باشد اما آن هم بیش از 5 درصد نخواهد بود.
اگر بخواهیم واقعیت را بپذیریم، تیم ملی ما به عنوان چهارمین تیم، شانس صعود دارد.
انتظار من از کی روش به عنوان یک مربی بین المللی بیشتر از این بود. این که او بتواند روی فوتبال ما تاثیر بگذارد ولی او هیچ بازیکنی را از داخل کشور به فوتبال ما معرفی نکرده است.