فرارو- مراسم چهلمین روز درگذشت مرتضی پاشایی - خواننده - در حالی برگزار شد که ساعتی پیش از آغاز رسمی آن، مردم در قطعه‌ی هنرمندان بهشت زهرا (س) جمع شده بودند.
جمعی از دوستداران مرتضی پاشایی - خواننده‌ی پاپ - از ساعتی پیش از آغاز مراسم، در قطعه‌ی هنرمندان بهشت زهرا (س) حضور یافتند و با خواندن قطعاتی از این هنرمند درگذشته، با خانواده‌ی او همدردی کردند.
در این مراسم که با اجرای علی ضیاء - مجری تلویزیون - همراه بود، عموی مرتضی پاشایی پشت تریبون قرار گرفت و گفت: من از طرف خانواده‌ی زنده‌یاد مرتضی پاشایی از همه شما مردم قدردانی میکنم. این مردم بسیار بزرگوار، هنردوست و هنرمند هستند.در این‌گونه مراسم، جوانانی با روح پاک شرکت کردند که این کار آنها وصف‌ناپذیر بود. قدر خودتان را بدانید. حقیقتا مردم ایران والا و بی‌نظیر هستند.
عموی مرتضی پاشایی همچنین گفت: چرا و چه شد که مرتضی این‌گونه بین مردم عزیز شد. دلیلش این است که او چند ویژگی داشت؛ در وهله‌ی نخست، او یک هنرمند مردمی بود و همیشه برای مردم و نه برای چیزی دیگر می‌خواند البته بیشتر هنرمندان همین‌طور هستند. مرتضی بسیار متواضع بود و به هیچ‌وجه خودش را جدا از مردم نمی‌دانست. مرتضی نغمه‌هایش الهی بود. او میگفت، من نغمه درون انسان‌ها را کشف میکنم. اگر هم مرتضی عاشقانه می‌خواند، منشأ آن عشق الهی بود.
در ادامه‌ی این مراسم، مریم حیدرزاده - شاعر و ترانه‌سرای روشندل - پشت تریبون رفت و شعری را که برای مرتضی پاشایی سروده بود، خواند.
یکی از مداحان اهل بیت (ع) در این مراسم به مدیحه‌سرایی پرداخت. همچنین پدر مرتضی پاشایی دقایقی بر سر مزار پسرش، مدیحه‌سرایی و از حاضران در این مراسم قدردانی کرد.
در پایان این مراسم، کسانی که به‌مناسبت چهلمین روز درگذشت مرتضی پاشایی بر سر مزار او در قطعه‌ی هنرمندان بهشت زهرا (س) حضور یافته بودند، قطعاتی را از این خواننده‌ی جوان همصدا خواندند.
در حاشیه‌ی این مراسم، تعداد زیادی از دست‌فروشان در قطعه‌ی هنرمندان بساط خود را پهن کرده بودند و سی‌دی‌های غیرقانونی کپی‌شده‌ی مرتضی پاشایی و پوسترهای این خواننده را می‌فروختند.
همچنین با هدف جلوگیری از ازدحام بیش از اندازه بر سر مزار این هنرمند، دور محل دفن زنده‌یاد مرتضی پاشایی با داربست از سایر قسمت‌ها جدا شده بود. عکس های ابولفضل عرب جوادی عکاس مهر، امیرحسین بندی عکاس ایرنا، برنا قاسمی عکاس ایسنا و مهدی شامحمدی عکاس تسنیم از این مراسم را در زیر می بینید.
-بهتر نیست از یه زاویه دیگه نگاه کنیم؟وقتی اینقدر ازدحام جمعیت زیاده که نمیشه مراسم رو اجراو کنترل کرد مجبور نیستن یه محوطه رو واسه برگزاری مراسم جدا کنند؟این معنی اهانت میده؟
-بهتر نیست به آرایش و پوشش هم کاری نداشته باشیم؟ آیا این چیزی نیست که ما از خانواده و مسئولین در مورد خودمون انتظار داریم؟
-مردم نمیان آهنگ و صدا و نت و.... با مدارک علمی و دانشگاهی و غیره بسنجن. اونا چیزی رو دوست دارن که به دلشون بشینه
- و اینکه چیزی که بیشتر از همه اون خدا بیامرز رو بزرگ کرد قدرت جنگیدنش بود. کسیکه بعد از شیمی درمانی با مورفین بره کنسرتشو اجرا کنه واقعا مرد بزرگیه.
کسیکه توو دوران بیماریش بگه میدونسم که میمیرم اون عزیزم بود نمیتونستم جلوی راشو بگیرم ...خدایا کمک کن نمیخوام بدونه دارم جون میکنم اینجا ....ابر مرده
اکثرمون عاشق شهامتش هستیم و جنگجو بودنش. و غصه دار که چرا نهایتا از بین رفت. این همه مقاومت نباید چنین پایانی داشته باشه،دلمون واسه همین گرفته
من اگر روزی بفهمم بیمارم و دارم میمیرم رو به قبله میخوابم و گریه میکنم. نمیدونم شما چطورین؟!!!
چرا احساسات به عقلت حاکم شده
احتمالا یا خیلی بچه ای یا به قول این دوستمون مطلقه!!!!
با ور کنید خدا عقل داده که ازش استفاده کنی نه اینک آکبند نگهش داری
بعدشم اگه زحمتتون نمیشه بفرما دل خوش سیری چند
عزیز دل