علت خانه‌نشینی عادل فردوسی پور!
عرف ورزشی‌های تلویزیون حکم می‌کند گزارشگری که برای بازی‌های تیم ملی به مسابقات اعزام می‌شود، معمولا همه رقابت‌های ملی‌پوشان را گزارش خواهد کرد. اگر در مسابقات پیشین صدای مزدک میرزایی یا جواد خیابانی با تاخیر یا قطعی مواجه می‌شد، امسال و در جام ملت‌های امارات چنین اتفاقی رخ نداد و رخ نخواهد داد. چرا که صدا و سیما هزینه زیادی کرده تا باکس گزارشگری را برای حضور محمدرضا احمدی تدارک ببیند.
در شبکه‌های اجتماعی از پیدا نشدن عادل فردوسی پور در حوالی جام‌جم حرف می‌زنند. این که او کمتر در صدا و سیما حضور پیدا می‌کند و برنامه‌هایی که با نام او می‌شناسیم حالا توسط سایر مجری‌های رسانه ملی ساخته می‌شوند.
به گزارش خبر آنلاین، همه قبول دارند عادل فردوسی پور گزارشگر خوبی است و تهیه کننده‌ای خوب‌تر. اما غیبت او در تلویزیون ربطی به اختلافاتش با صدا و سیما ندارد.
عرف ورزشی‌های تلویزیون حکم می‌کند گزارشگری که برای بازی‌های تیم ملی به مسابقات اعزام می‌شود، معمولا همه رقابت‌های ملی‌پوشان را گزارش خواهد کرد. اگر در مسابقات پیشین صدای مزدک میرزایی یا جواد خیابانی با تاخیر یا قطعی مواجه می‌شد، امسال و در جام ملت‌های امارات چنین اتفاقی رخ نداد و رخ نخواهد داد. چرا که صدا و سیما هزینه زیادی کرده تا باکس گزارشگری را برای حضور محمدرضا احمدی تدارک ببیند.
خرید باکس گزارشگری، این بار برخلاف سیاست‌های پیشین صدا و سیما بود. فراموش نکنیم که در جام جهانی و بازی‌های آسیایی هیچ خبرنگاری از ایران به عنوان گزارشگر در محل برگزاری مسابقات حضور نداشت. حتی در جام جهانی ۲۰۱۴ هم وقتی هزینه‌های حضور مزدک میرزایی برای حضور در مسابقات به درستی تامین نشد، او از باکس گزارشگری برزیل اخراج شد.
به نظر نمی‌رسد عادل مشکلی با تلویزیون داشته باشد. او دومین بازی‌اش را هم در این مسابقات گزارش کرد. جام ملت‌ها هیچ وقت برای فردوسی پور مسابقات جذابی به حساب نمی‌آمد و هر چه قدر او اشتیاق زیادی برای تدارک برنامه از جام جهانی و یورو داشت، در روز‌هایی که آسیایی‌ها بازی می‌کردند، کمتر به تلویزیون می‌آمد.
به نظر نمی‌رسد عادل مشکلی با تلویزیون داشته باشد. او دومین بازی‌اش را هم در این مسابقات گزارش کرد. جام ملت‌ها هیچ وقت برای فردوسی پور مسابقات جذابی به حساب نمی‌آمد و هر چه قدر او اشتیاق زیادی برای تدارک برنامه از جام جهانی و یورو داشت، در روز‌هایی که آسیایی‌ها بازی می‌کردند، کمتر به تلویزیون می‌آمد.
حتی احسان شیعه، مدیر شبکه ورزش، از درخواست شخصی‌اش از عادل فردوسی پور برای گزارش بازی‌های جام ملت‌ها هم گفته بود. حضور عادل در شبکه ورزش هم اتفاق عجیبی نیست. او برنامه «فوتبال ۱۲۰» یکی از جذاب‌ترین و پر مخاطب‌ترین برنامه‌های شبکه ورزش را تهیه می‌کند و حضورش روی صندلی گزارشگری این شبکه آن هم در شرایطی که بازی‌های ایران توسط محمدرضا احمدی، یکی از معدود گزارشگران با کیفیت تلویزیون پوشش داده می‌شود، به نظر منطقی است.
سیاست‌های تلویزیون هم همیشه به گونه‌ای بوده که رویداد‌های مختلف فوتبالی را به گروه‌های متعدد رسانه‌ای بسپارد تا همه سلیقه‌ها در صدا و سیما مشاهده شوند. برای مثال در جام ملت‌های قبلی، رضا جاودانی و محمدرضا احمدی که حالا زوج ثابت برنامه «گزارش ورزشی» شبکه سه هستند به عنوان مجری در تلویزیون حضور داشتند.
سیاست‌های تلویزیون هم همیشه به گونه‌ای بوده که رویداد‌های مختلف فوتبالی را به گروه‌های متعدد رسانه‌ای بسپارد تا همه سلیقه‌ها در صدا و سیما مشاهده شوند. برای مثال در جام ملت‌های قبلی، رضا جاودانی و محمدرضا احمدی که حالا زوج ثابت برنامه «گزارش ورزشی» شبکه سه هستند به عنوان مجری در تلویزیون حضور داشتند.
حساسیت‌هایی که نسبت به اختلاف فردوسی پور با شبکه سه وجود دارد، باعث شده تا برخی هنرمندان به غیبت مجری برنامه ۹۰ در تلویزیون شکایت داشته باشند. شکایتی که منطقی به نظر نمی‌رسد، وقتی به یاد بیاوریم نه تنها برنامه بررسی جامع لیگ برتر، بلکه فوتبال ۱۲۰ هم بخش مهمی از وظایف سنگین عادل است. برگزاری جام ملت‌ها در فصل امتحانات، دورانی که برای فردوسی پور سرشار از طرح سوال و تصحیح امتحان‌ها بود هم مزید بر علت شد تا سرشناس‌ترین چهره ورزشی تلویزیون مدت بیشتری از قاب‌های رنگی دور باشد.
اما چرا جای خالی عادل به چشم می‌آید؟ اگر جواد خیابانی نمی‌تواند از فضای احساسی و اشک‌آلود و البته پر اشتباهش فاصله بگیرد، اگر استودیو شبکه ورزش در امارات با وجود همه مهمان‌های باکیفیتش باز هم بی کیفیت است و اگر برنامه محمدحسین میثاقی با وجود نزدیک بودن به مدیوم برنامه‌های عادل هنوز هم در فضایی مشابه با برنامه‌اش در شبکه ورزش پخش می‌شود، هیچ ارتباطی با عادل ندارد. این سوال را باید صداوسیما پاسخ دهد. پاسخی که یک حقیقت تلخ دارد؛ بخش ورزشی تلویزیون به جز عادل فردوسی پور، مهره‌ای را برای بازی کردن در بالاترین سطح رسانه‌ای ندارد.
اما چرا جای خالی عادل به چشم می‌آید؟ اگر جواد خیابانی نمی‌تواند از فضای احساسی و اشک‌آلود و البته پر اشتباهش فاصله بگیرد، اگر استودیو شبکه ورزش در امارات با وجود همه مهمان‌های باکیفیتش باز هم بی کیفیت است و اگر برنامه محمدحسین میثاقی با وجود نزدیک بودن به مدیوم برنامه‌های عادل هنوز هم در فضایی مشابه با برنامه‌اش در شبکه ورزش پخش می‌شود، هیچ ارتباطی با عادل ندارد. این سوال را باید صداوسیما پاسخ دهد. پاسخی که یک حقیقت تلخ دارد؛ بخش ورزشی تلویزیون به جز عادل فردوسی پور، مهره‌ای را برای بازی کردن در بالاترین سطح رسانه‌ای ندارد.
این که چرا کوچک‌ترین هوادار فوتبال هم با دیدن تفاوت برنامه‌های عادل با جواد خیابانی و مهدی توتونچی حق را به استاد دانشگاه شریف می‌دهد، به استاندارد‌های تلویزیون باز می‌گردد و تقصیرکار باز هم فردوسی پور نیست. در روزگاری که فوتبالیست سابق با حرف‌های نژادپرستانه مقابل آنتن زنده، مجری ورزشی شناخته می‌شود، غیبت عادل حتی به دلایل شخصی هم بیش از حد به چشم می‌آید.
