در تصویر فوق پسربچه‌ای را با چهره‌ی وحشت زده می‌بینیم که دستان خود را به نشانه تسلیم بالا گرفته است. در ادامه می‌توانید داستان این عکس را هم بخوانید.
به گزارش ایسنا، هویت عکاس تصویر «تسلیم پسر یهودی» و مردمی که در آن دیده می‌شوند، هرگز فاش نشد. ولی پسر بچه یهودی که در عکس می‌بینیم به نمادی از شش میلیون یهودی که در جنگ جهان دوم توسط نازی‌ها کشته شدند تبدیل شد. این تصویر در سال ۱۹۴۲ در ورشو (پایتخت کشور لهستان) به ثبت رسیده است.
پسربچه وحشت‌زده که در مرکز توجه این تصویر قرار دارد و دستان خود را به نشانه تسلیم بالا گرفته، یکی از تقریباً نیم میلیون یهودی بود که از محله یهودی‌نشین شهر ورشو جمع‌آوری و به محلی که دور تا دور آن دیواری به ارتفاع ۱۰ متر کشیده شده و با سیم‌خاردار محصور شده بود، منتقل شدند.
از جولای سال ۱۹۴۲ اشغالگران آلمانی روزانه ۵۰۰۰ ساکن شهر ورشو را به اردوگاه‌های کار اجباری که سرشار از مرگ و گرسنگی بودند، منتقل می‌کردند.
در ابتدا و در سال ۱۹۳۳ کمپ‌هایی برای شکنجه و کشتن مخالفان سیاسی از جمله کمونیست‌ها و سوسیال دموکرات‌ها توسط نازی‌ها تشکیل شد. پس از مدتی از این کمپ‌ها به عنوان اردوگاه کار اجباری یهودیان استفاده می‌شد. در سال ۱۹۴۲ دولت آلمان تصمیم به اجرای طرحی به نام «راه حل نهایی» گرفت که به موجب آن کمپ‌هایی برای کشتار دسته جمعی یهودیان تأسیس شد.
زمانی که خبر براندازی نازی‌ها درز کرد، یک گروه مقاومت توسط ساکنان یهودی نشین ورشو تشکیل شد. رهبر جوان این گروه نوشته که «ما خودمان را به عنوان تشکیلات زیرزمینی و محرمانه‌ای که سرنوشتی تراژدیک داشت می‌دیدیم و زمان مرگمان بدون نشانی از امید یا نجات فرا رسید.»
آن زمان نوزدهم آوریل سال ۱۹۴۳ زمانی که نیرو‌های نازی برای جمع کردن باقی یهودیان رفتند، فرا رسید. پارتیزان‌های ضعیف، مسلح جنگیدند، اما سرانجام توسط تانک‌ها و شعله افکن‌های آلمان‌ها، تسلیم شدند. زمانی که آن شورش در تاریخ ۱۶ می‌به پایان رسید، ۵۶ هزار نفر بازمانده با اعدام‌های بدون تأخیر یا تبعید به اردوگاه‌های کار اجباری مواجه شدند.
یورگن اشتروپ رهبر نیرو‌های اس‌اس و پلیس ورشو و همچنین فرمانده سرکوب شورش محله یهودی نشین ورشو بود که در کار تخلیه محله یهودی نشین ورشو چنان غروری به او دست داده بود که گزارشی تصویری به نام «گزارش اشتروپ» تهیه کرد.
این گزارش آلبومی چرمی و نشانی از قدرت نمایی او بود که ۷۵ صفحه از آن شامل چندین تصویر از اجناس غرامت گرفته شده از مردم، تصاویری دلخراش و عکس‌هایی از کشتار روزانه بود. این تصاویر اسناد محکمی از فساد‌های این فرد را را کرد و بعد‌ها علیه او در دادگاه برای محکومیتش به اعدام استفاده شد.
