ترنج موبایل
کد خبر: ۵۵۵۰۶۸

پوران درخشنده: سکوت، چیزی را تغییر نمی‌دهد

پوران درخشنده: سکوت، چیزی را تغییر نمی‌دهد

پوران درخشنده در پاسخ به این پرسش که چه نظری درباره جنبش می‌تو و خشونت علیه زنان در سینمای ایران دارد، گفت: همیشه و در هرحال هر حرکتی که باعث شود فضای زندگی ما سالمتر باشد و با آرامش بیشتری بتوانیم زندگی کنیم خوب است. در یک کلام آگاهی دادن و شناخت همیشه خوب است.

تبلیغات
تبلیغات

کارگردان فیلم سینمایی «هیس! دختر‌ها فریاد نمی‌زنند» گفت: همیشه می‌شود سکوت کرد و چیزی نگفت، اما سکوت چیزی را تغییر نمی‌دهد و آسیب‌ها صرفا در زیرپوست جامعه رشد می‌کند.

به گزارش ایرنا، پوران درخشنده در پاسخ به این پرسش که چه نظری درباره جنبش می‌تو و خشونت علیه زنان در سینمای ایران دارد، گفت: همیشه و در هرحال هر حرکتی که باعث شود فضای زندگی ما سالمتر باشد و با آرامش بیشتری بتوانیم زندگی کنیم خوب است. در یک کلام آگاهی دادن و شناخت همیشه خوب است.

تهیه کننده و کارگردان فیلم سینمایی هیس! دختر‌ها فریاد نمی‌زنند (۱۳۹۱) با تاکید بر این موضوع که حرف نزدن و بیان نکردن مشکلات و آسیب‌های اجتماعی بدترین رویکرد ممکن است، اظهار داشت: این که آسیب‌ها و چیز‌هایی در جامعه پنهان بماند، همیشگی نیست و سرانجام در جایی سر باز می‌کند و آنجا جایی است که دیگر راهکار‌های کوچک و درمان‌های محدود جواب نمی‌دهد و باید یک جراحی بزرگ انجام دهیم.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا امیدی از جهت تحقق اهداف این جنبش و سرانجام یافتن بیانیه زنان دست اندرکار سینمای ایران دارد، گفت: بله البته و انشالله که بتواند به سرانجام برسد.

هر واکنشی نسبت به ظلم یا اشتباه، حائز اهمیت است

طناز طباطبایی

نمایی از فیلم سینمایی هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی شمعی در باد (۱۳۸۲) تاکید کرد: این موضوع شفاف سازی و صحبت از بدرفتاری و رفتار‌های غیراخلاقی باید در همه حِرفه‌ها و مشاغل دیگر هم جریان داشته باشد. بحث، بحث خانواده، جامعه و مسائلی است که در زندگی تک تک ما بسیار اهمیت دارند به همین دلیل پرداختن به آن به جای سکوت اهمیت بسیاری دارد.

درخشنده یادآور شد: همیشه می‌شود سکوت کرد و چیزی نگفت، اما سکوت چیزی را تغییر نمی‌دهد و این داستان صرفا در زیرپوست جامعه رشد می‌کند؛ می‌شود صحبت و آگاهی رسانی کرد تا هم دیگران آگاه شوند و هم خاطی‌ها بدانند که کجای این داستان قرار دارند.

کارگردان فیلم سینمایی پرنده کوچک خوشبختی (۱۳۶۶) در پاسخ به این پرسش که تا چه اندازه با ماهیت و هدف این جنبش موافق است، تصریح کرد: در نهایت هر حرکتی که واکنشی نسبت به ظلم یا اشتباهی باشد، حائز اهمیت است؛ من حرکت در این مسیر را با فیلمم هیس دختر‌ها فریاد نمی‌زنند شروع کردم.

تبلیغات
تبلیغات
ارسال نظرات
تبلیغات
تبلیغات
خط داغ
تبلیغات
تبلیغات