پیام نظری جویباری به استقلالی‌ها بعد از استعفا
علی نظری جویباری روزگار پرفراز و نشیبی در استقلال داشت اما برآیند کار او چندان باب میل هواداران استقلال نبود.
علی نظری جویباری مدیرعامل استقلال در اهم فصل تلخ آبی‌ها بود. جویباری در بازاز نقل و انتقالات نیز عملکرد پر از انتقادی داشت. از عدم جذب بازیکنان موردنیاز در زمان لازم گرفته تا جذب مشکوک برخی بازیکنان مانند عیسی آل کثیر.
با این حال اما درست زمانی که دو بازیکن خارجی و یک لژیونر ایرانی جذب شده بودند، شکست برابر تراکتور در سوپرجام، معادلات را بهم زد. در پاسخ به این شکست، علی نظری جویباری از سمت مدیرعاملی استقلال استعفا کرد و هیئت مدیره استقلال هم با این جدایی موافقت کرد.
علی نظری جویباری در اینستاگرام شخصی خود با انتشار یک پست، از هواداران و باشگاه استقلال وداع کرد.
متن طولانی علی نظری جویباری و وداع با استقلال - عکس سمت راست ابتدای متن است و در سمت چپ ادامه متن آورده شده است.
علی نظری جویباری در این پست نوشته است:
با نام نیک پروردگار
هواداران عزیز و عاشق استقلال
به وقت خداحافظی…
از روزهایی که در سال ۱۳۵۵ روی سکو، نوجوانی پرهیجان بودم که استقلال و ستاره‌هایش را تشویق می‌کرد، تا سال‌هایی بعد که به‌عنوان یکی از خدمت‌گزاران واقعی به این باشگاه قدم گذاشتم، مسیر زندگی‌ام با «آبی» گره خورد. در همه این سال‌ها، هدفم این بوده که در هر جایگاهی، تمام توانم را برای سربلندی «استقلال بزرگ» بگذارم؛ و امروز در آستانه ۶۲ سالگی، همان شوق روزهای نوجوانی هنوز در قلبم زنده است.
افتخار داشتم در این هفت ماه مدیریت، در کنار همکارانم تیمی بسازیم که شایسته نام استقلال باشد؛ از قهرمانی جام حذفی در یکی از سخت‌ترین فصول باشگاه، تا انتخاب مربی محبوبی مثل ساپینتو، و تزریق دانش بین‌المللی به همه ارکان باشگاه با حضور چهره‌ای چون کلارنس سیدورف که تجربه و نگاه جهانی‌اش به تصمیم‌سازی‌های کلان هم راه یافت. از کنار گذاشتن بازیکنان بی‌اثر، تا جذب جوانان ملی‌پوش و تمدید قرارداد با مهره‌های کلیدی، و رسیدن به تیمی با ۱۵ بازیکن ملی و بین‌المللی، همه بخشی از رویایی بود که سال‌ها برایش جنگیدم.
در این مسیر، کم مانع و بی‌مهری ندیدم؛ نه فقط از بیرون، که گاهی از جایی که انتظار همراهی می‌رفت. با این‌همه، سکوت کردم تا آرامش استقلال حفظ شود. خوشحالم که با وجود همه این شرایط، تیم را از جایی که حتی خطر سقوط سایه انداخته بود، به قهرمانی و بازگشت اعتماد و امید رساندیم.
امروز اما می‌دانم که مسیر پیش رو با ترکیب و شرایط تازه‌ای ادامه پیدا می‌کند؛
شرایطی که با نگاه و روش من متفاوت است. برای همین تصمیم گرفتم جایی بایستم که بتوانم بدون مداخله در روندها، همچنان دل‌نگران موفقیت استقلال باشم.
من آموخته‌ام همیشه «استقلال» در اولویت باشد و منافع آن فراتر از هر شخص و هر گروه و جناحی قرار گیرد. خودشیفته نیستم و با همین باور، به این نتیجه رسیدم که از حوزه اجرایی جدا شوم. با وجود لطف و اعتماد دکتر شریعتمداری و مدیران ارشد هلدینگ ترجیح دادم با احترام کنار بروم.
از صمیم قلب از پیشکسوتان بزرگ این باشگاه، اعضای هیئت مدیره، همکارانم، اهالی رسانه و به‌خصوص شما هواداران بی‌نظیر که همیشه پشتم بودید، تشکر می‌کنم. لحظه‌ای که شادی شما را بعد از قهرمانی دیدم، برایم از هر افتخاری بالاتر بود.
هر جا که باشم، خود را سرباز استقلال می‌دانم و با همه توان و تجربه‌ام برای موفقیتش دعا و تلاش خواهم کرد.
به امید روزی که استقلال در ایران و آسیا بر قله بایستد.
