«انسان دوپا» از چه زمانی ظاهر شد؟

فرارو- پژوهشگران با بررسی رفتار شامپانزه‌های تانزانیا به سرنخ جدیدی درخصوص منشاء راه رفتن انسان دست یافته‌اند.

به گزارش فرارو به نقل از  ساینس الرت، برخلاف تصور رایج که جابجایی دوپایی (Bipedalism) را حاصل زندگی در ساوانا می‌داند، شواهد جدید نشان می دهند که اجداد ما نخستین گام‌های ایستاده خود را پیش از ورود به دشت‌ها و در میان شاخه‌های درختان برداشته بودند.

روایتی جدید از آغاز تکامل انسان

سال‌ها چنین تصور می‌شد که با تغییرات اقلیمی و گسترش دشت‌های آفریقا، اجداد انسان ناچار شدند از درختان پایین بیایند و برای یافتن غذا و پناهگاه، روی زمین حرکت کنند. اما یک پژوهش جدید این روایت را زیر سوال برد.

دکتر ریانا دراموند-کلارک، انسان‌شناس انجمن ماکس پلانک می گوید: «چندین دهه تصور می شد که Bipedalism یا راه رفتن روی دو پا، برای جست‌وجوی غذا بر روی زمین شکل گرفته، اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد ریشه‌های آن را باید در زیستگاه‌های درختی جستجو کرد.»

از شاخه‌ها تا زمین؛ آنچه شامپانزه‌ها به ما می‌آموزند

شامپانزه‌های دره ایسا در زیستگاهی به نام «savannah-mosaics» زندگی می‌کنند؛ مناطقی خشک با درختان پراکنده که شباهت زیادی به زیستگاه‌های اجداد اولیه انسان دارد. مشاهدات نشان می‌دهد که این شامپانزه ها بخش زیادی از زمان خود را در میان شاخه‌ها می‌گذرانند، حتی به‌اندازه همتایانشان در جنگل‌های انبوه.

شامپانزه‌ها برای دستیابی به میوه‌ها اغلب از شاخه ها آویزان می شوند و یا در حالی که شاخه‌ها را گرفته‌اند، حرکت می‌کنند. این سبک حرکت شباهت زیادی به راه رفتن انسان بر روی دو پا دارد و می‌تواند الگویی از شکل‌گیری تدریجی Bipedalism در محیط‌های درختی باشد. اجداد انسان با تمرین راه رفتن روی دو پا در درختان، پیش از ورود به دشت‌های باز مهارت ایستادن را کسب کردند؛ مهارتی که بعدها به بقای آن‌ها و تسلط بر ساوانا کمک کرد.

تکامل در دل شاخه‌ها

یافته‌های جدید با فرضیه رایج تکامل راه رفتن روی دو پا در دشت ها تفاوت دارد. در اواخر دوره دوره میوسن (۲۳ تا ۵.۳ میلیون سال پیش) و آغاز پلیوسن (۴ تا ۷ میلیون سال پیش)، تغییرات زیست‌محیطی موجب تبدیل بخش‌هایی از جنگل‌ها به ساوانا شد. با این حال، فسیل های همان دوره نشان می‌دهند که بسیاری از هومینین‌ها (اجداد انسان) هنوز ویژگی‌های مناسب زندگی در درختان، مانند بازوهای بلند و انگشتان خمیده را حفظ کرده بودند.

همچنین، تحلیل‌های دندان‌شناسی و ایزوتوپ‌های کربن نشان می‌دهد که اجداد انسان هنوز بخش عمده‌ای از رژیم غذایی خود را از میوه‌ها و دانه‌های درختی تامین می کردند.

راه رفتن روی دو پا؛ از شاخه‌ها تا دشت

دکتر دراموند-کلارک می‌گوید اجداد انسان احتمالا در میان درختان و با گرفتن شاخه‌ها، مهارت راه رفتن روی دو پا را تمرین کردند؛ درست مانند کودکی که با چرخ‌های کمکی دوچرخه‌سواری یاد می گیرد. این تمرین به آن‌ها کمک کرد تا در ساوانا و مناطق کم درخت به ایستادن مسلط شوند و حرکت کنند؛ مهارتی که بعدها به پراکندگی جهانی انسان‌ها منجر شد.