روزنامه جمهوری اسلامی:
صداوسیما هنوز دارد رقبای داخلی خیالی را می‌کوبند؛ شیپور را از سر گشادش به دهان گرفته‌اند!
این واقعیت را مدیران صداوسیما هم باید بپذیرند که متأسفانه هنوز یا آن را درک نکرده و یا به روی خود نمی‌آورند و همچنان مشغول کوبیدن رقبای خیالی داخلی هستند و شیپور را از سر گشادش به دهان گرفته‌اند!
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: با اینکه سهم نیروهای مسلح کشورمان و همراهی مردم برای دفاع از کشور در ناکام ماندن رژیم صهیونیستی و آمریکا برای رسیدن به هدف شوم سلطه بر ایران غیرقابل انکارند، آنچه از اینها مهم‌تر و مؤثرتر بود و باید آن را عامل اصلی این ناکامی دانست «قدرت روحی» بسیار بالائی بود که مدافعان کشور در برابر تهاجم برق‌آسای دشمن نشان دادند.
توسل طراحان جنگ تحمیلی ۱۲ روزه به تهاجم برق‌آسا به این دلیل بود که مردم و مسئولین در اثر مواجه شدن با از دست دادن فرماندهان ارشد نظامی، دانشمندان برجسته و از کار افتادن بسیاری از مراکز مهم دفاعی و تصمیم‌گیری، روحیه خود را از دست بدهند و در شرایط دشوار فقدان «قدرت روحی» نتوانند عکس‌العمل نشان بدهند و در نتیجه زمینه برای براندازی و به دنبال آن سلطه مهاجمان بر کشور فراهم شود.
این ابزار برای دشمن، مهم‌ترین اهرم برای رسیدن به هدف شومش بود، اهرمی که هیچ چیز حتی پیشرفته‌ترین تجهیزات نظامی که در جنگ ۱۲ روزه بکار گرفت قابل مقایسه با آن نبودند.
رمز اصلی ناکامی مهاجمان در این جنگ، با بی‌اثر شدن تهاجم برق‌آسا تمام امید خود را از دست دادند و فهمیدند که نقشه‌ای که برای در دست گرفتن ایران کشیده بودند بطور کامل نقش بر آب شده است.
اگر هنوز افرادی وجود داشته باشند که ندانند مهاجمان، بانیان و طراحان جنگ تحمیلی ۱۲ روزه متوجه اشتباه محاسباتی خود درباره مدافعان ایران و بطور کلی مردم ایران شده‌اند و اکنون درصدد هستند راهی برای جبران این اشتباه محاسباتی خود پیدا کنند، باید برای چنین افرادی بشدت اظهار تأسف کرد. این جنگ باید به همه فهمانده باشد که تلاش برای تقویت وحدت و همبستگی ملی در حال حاضر بالاترین وظیفه هر ایرانی است کمااینکه هرگونه اقدام یا سخن یا حرکتی در جهت تضعیف وحدت و همبستگی ملی بزرگ‌ترین خیانت به ایران و ایرانیان و خدمتی رایگان به دشمنان ایران است.
احزاب، گروه‌ها و جناح‌های سیاسی باید فهمیده باشند که در برابر شعور ملی مردمی که به هنگام تهاجم بیگانگان حاضر شدند تمام اعتراضات، اختلافات و مطالبات خود از حاکمیت را موقتاً کنار بگذارند و با وحدت و همبستگی سدی مستحکم در برابر مهاجمان به وجود بیاورند تا بتوانند از ایران محافظت کنند، رنگ باخته‌اند و دیگر نمی‌توانند و نباید به عناوین جناحی خود دل خوش کنند و از موضع طلبکارانه سخن بگویند یا با همدیگر به مناقشه و منازعه بپردازند.
این واقعیت را مدیران رسانه ملی هم باید بپذیرند که متأسفانه هنوز یا آن را درک نکرده و یا به روی خود نمی‌آورند و همچنان مشغول کوبیدن رقبای خیالی داخلی هستند و شیپور را از سر گشادش به دهان گرفته‌اند!
در شرایطی که متأسفانه دیپلماسی کارآمدی نداریم، تنها اهرمی که برای منصرف ساختن بیگانگان از هوس تکرار تهاجم باقی می‌ماند، تلاش برای تقویت وحدت و همبستگی ملی و کنار گذاشتن بازی‌های جناحی و حزبی و گروهی است. امروز جلوگیری کردن از وقوع مجدد جنگ هنر است نه بر طبل جنگ کوبیدن.
