در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۶ مطلب
ساخت فیلم سینمایی «احمد» بهانه‌ای شد تا به کارنامه این فیلمساز که از ۱۰ سال پیش در حوزه فیلم کوتاه و فیلم سینمایی ورود کرده و همواره به جای توجه صرف به فروش فیلم در گیشه به سراغ دغدغه‌های شخصی خود رفته و آثاری را تولید کرده است، بپردازیم که در ادامه می‌خوانید.
سینمای ایران طی ۲۰ سالی که از حادثه تلخ زلزله بم می‌گذرد، هر چند اندک، اما نسبت به این اتفاق بی‌تفاوت نبوده و این روز‌ها سومین روایت سینمایی از این حادثه با نام «احمد» برای رونمایی در جشنواره فجر، در دست تولید است.
فرارو- روز‌های پایانی آذرماه ۱۴۰۲ را در حالی سپری می‌کنیم که ایرج طهماسب، سعید پورصمیمی، نادر سلیمانی، پردیس پورعابدینی و سجاد بابایی را می‌توان از چهره‌های خبرساز فرهنگ و هنر در این هفته دانست.
امیرعباس ربیعی کارگردان فیلم «ضد» در واکنش به توقیف چهار ساله فیلم اولش، «لباس شخصی» در برنامه «نقد سینما» گفت: «فکر می‌کنم تنها راهی که می‌توان به اکران لباس شخصی امیدوار بود این است که حضرت آقا این فیلم را ببینند. چرا که اعمال سلیقه‌های فراقانونی برخی افراد تا امروز امکان اکران فیلم را از ما سلب کرده است.»
امیرعباس ربیعی کارگردان جوانی است که باوجود ساخت دو فیلم بحث‌برانگیز، هنوز فرصت اکران عمومی آثارش را به دست نیاورده است؛ با اکران عمومی «ضد» این طلسم می‌شکند؟
«لباس شخصی» اولین فیلمِ بلندِ امیرعباس ربیعی میانه‌ی این نگاه حرکت کرده. فیلم سوژه‌ای جذاب دارد که کم‌تر کسی سراغ اش رفته و دلایل اش هم مشخص است که چرا بسیاری نمی‌توانند چنین سوژه‌هایی را بسازند. «لباس شخصی» ماجرا‌های حزبِ توده در سال‌های ۶۱ و ۶۲ را نشان می‌دهد.
