سرزمین‌های خشک نامیبیا و استرالیا محل مشاهده برخی از الگو‌های عجیب و غریب است. الگو‌های اسرارآمیز حلقه مانندی از پوشش گیاهی تکه‌های بایر خاک را احاطه کرده اند، اما هیچ کس دلیل آن را نمی‌داند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۹۵ مطلب
سرزمین‌های خشک نامیبیا و استرالیا محل مشاهده برخی از الگو‌های عجیب و غریب است. الگو‌های اسرارآمیز حلقه مانندی از پوشش گیاهی تکه‌های بایر خاک را احاطه کرده اند، اما هیچ کس دلیل آن را نمی‌داند.
در ویدئو زیر، مشاهده می‌نمایید که اگر یک حوله خیس را در فضا فشار دهیم این اتفاق می‌افتد.
OSIRIS-REx در سپتامبر 2016 برای گرفتن نمونه از سیارک نزدیک به زمین Bennu و بازگرداندن آن به زمین پرتاب شد. این کاوشگر در اکتبر 2020 حدود 8.8 اونس یعنی 250 گرم ماده را از سنگ فضایی برداشت کرد و هفت ماه بعد، سفر به سمت سیاره اصلی خود را آغاز کرد.
«دنیل پومارد»، اخترفیزیکدان کمیسیون انرژی اتمی فرانسه می‌گوید این حباب را می‌توان شبیه به یک پوسته کروی با یک قلب درنظر گرفت. در داخل این قلب، ابرخوشه کهکشان‌های گاوران (Bootes) قرار دارد که دور آن را پوچی عظیمی موسوم به «هیچ بزرگ» فرا گرفته است.
تیم پروفسور لوب در طول این سفر حدود ۷۰۰ گوی فلزی ریز پیدا کرد و ۵۷ مورد تجزیه و تحلیل شده حاوی ترکیباتی هستند که با هیچ آلیاژ طبیعی یا ساخت دست انسان مطابقت ندارند، اما این یافته‌ها هنوز به این موضوع پاسخ نمی‌دهند که کره‌ها منشأ مصنوعی یا طبیعی دارند.
مریخ نورد استقامت ناسا تصاویری از یک لکه خورشیدی عظیم را ثبت کرد که و گفته می‌شود در روزهای آینده چرخش خورشید به گونه‌ای خواهد بود که این لکه به سمت زمین نزدیک شود.
در قطب جنوبی ماه، تنها قله‌های مرتفع توسط تابش نور خورشید روشن می‌شوند و دلیل آن هم این است که خورشید به دلیل کج بودن زاویه ماه، همیشه تنها به اطراف افق ماه می‌تابد. مناطق کم ارتفاع سطح ماه، به شکلی دائمی در سایه هستند و از همین رو مناطق دائمی سایه‌دار (PSR) نامیده می‌شوند.
دانشمندان موفق شدند یک مولکول متداول روی زمین را که معمولا با حیات مرتبط دانسته می‌شود، در فضای بین‌ستاره‌ای در اعماق فضا شناسایی و ردیابی کنند.
سلطان النیادی، فضانورد اماراتی که در ایستگاه فضایی بین‌المللی است، نشان داد که عسل در وضعیت بی‌وزنی فضا چه شکلی پیدا می‌کند.
در یک مطالعه جدید گروهی از دانشمندان تصمیم گرفتند تا با بررسی تعاملات رفتاری و روانشناختی مستعمره‌نشینان آینده مریخ، حداقل تعدادی را که برای ساخت و حفظ این اجتماع کوچک نیاز است، تخمین بزنند و در نهایت به عدد ۲۲ رسیدند.