«عمهلیلا متولد ۱۳۰۰ بود و بعد از ازدواج، از همدان به تهران آمد. او در خانهاش را به روی مردم باز میگذاشت و به قول معروف سفرهدار بود. از وقتی که شروع کرد به پختن سمنوی نذری همسایهها آمدند و پای کار بودند. عمهلیلا از همان روز نخست تا روزی که زنده بود به استفاده از جنس مرغوب وفادار ماند و این رویه بعد از درگذشت او هم بهطور کامل رعایت شده است.»