هنگامه امروز سی‌ویکم خرداد شصت‌وپنج سالش تمام شد. اما آتش جاودانی هنوز در وجودش روشن است. او زمانی رئیس کانون خوانندگان موسیقی بود. سرپرست گروه موسیقی بهار بود و تا همین اواخر هم با آن‌ها کنسرت اجرا می‌کرد. معلمی آواز را جدی گرفته شاید علت آن عِرقی بود که به ادیب خوانساری داشت. سال‌ها تدریس آواز کرد، افراد زیادی همچون خودش را به موسیقی و آواز خو داد. افراد زیادی توانستند بعد از او مکتب‌های موسیقی را بشناسند و بخوانند: «آتشی در سینه دارم، جاودانی.»
