در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۷۴۲ مطلب
چین به تلاش‌هایش برای ارتقای روابط دیپلماتیک با کشور‌های خاورمیانه‌ای افزوده است. پکن همچنین ردپای خود در این منطقه را با برنامه زیرساختی جهانی‌اش که از سال ۲۰۱۳ اجرایی شد، توسعه داده است. کریدور اقتصادی چین – آسیای میانه – غرب آسیا – یک پروژه کمربند و جاده- از کشور‌های بسیاری در این منطقه شامل ایران و عربستان عبور می‌کند.
ایران چه در گذشته و چه در حال حاضر به دلیل خصوصیات ژئوپولیتیک و البته استراتژیک همیشه مهم‌ترین بازیگر منطقه بوده است؛ لذا سایرین هرگز در تحولاتی که در این منطقه حساس صورت گرفته است نتوانسته‌اند در معادلات منطقه، ایران را به حاشیه برانند یا به‌حساب نیاورند.
«برای منطقه خاورمیانه که ظرف ۲۰ سال اخیر شدیدا تحت تاثیر جنگ آمریکا در افغانستان بوده، خروج اخیر نظامیان آمریکایی از افغانستان، عملا یک نقطه عطف جدی برای آن (خاورمیانه) خواهد بود. در این چهارچوب، شرکا و دوستان و متحدان آمریکا همچنان در کشتیِ خاورمیانه حضور دارند، اما در این میان یک تحول جدی به وقوع پیوسته است: سکان‌دار و عرشه این کشتی تغییر کرده است.»
شرکت‌های اسراییلی علاقه‌مند به معامله با امارات متحده عربی، می‌توانند به راحتی بازار خلیج‌فارس را هدف قرار دهند. بیشتر این شرکت‌ها در زمینه‌های تجهیزات امنیت سایبری، مدیریت آب و تجهیزات دفاعی در حال سرمایه‌گذاری در امارات هستند.
دنیس راس (Dennis Ross)، دیپلمات باسابقه آمریکایی در خاورمیانه گفت: «روشن است که ایرانی‌ها دیگر از ما نمی‌ترسند. این یعنی ما فاقد آن سطح از بازدارندگی هستیم که به آن نیاز داریم، چه در زمینه مساله هسته‌ای و چه در منطقه».
واسطه استراتژیک یعنی کشوری که وارد منازعه شما با طرف دیگری می‌شود و شما را وادار به تغییر اساسی در راهبردهایتان می‌کند. این، جبهه جدیدی برای منازعه با شما می‌گشاید.
یک کارشناس مسائل آمریکا گفت: آمریکایی‌ها می‌بینند که آن‌ها خود را در خاورمیانه گرفتار کرده اند و هر ساله باید مبالغ زیادی صرف حضور در این منطقه کنند و بخشی از انرژِی خود را در این منطقه صرف کنند و این موضوع آن‌ها را تا حدودی از عرصه رقابت با قدرت‌های بزرگ از جمله چین دور کرده است.
«اقدام دولت آمریکا مبنی بر ایجاد جوخه‌های مرگ در کشور‌هایی (در خاورمیانه) که به آن‌ها حمله کرده را بایستی سیاه‌ترین و تاریک‌ترین میراث این کشور در عصر پسایازده سپتامبر ارزیابی کرد. این راهبرد نه تنها در دراز مدت کارکرد عملیاتی نداشته، بلکه عملا زمینه را برای سال‌ها درگیری قومی و طایفه‌ای و ظهور دشمنانی جدید برای خودِ آمریکا نیز فراهم کرده است».
اکنون کشور‌های منطقه به خوبی درک کرده‌اند که توافق با تنها قدرت دایمی محلی به نفع امنیت ملی آنهاست. بدون شک طبیعت از خلأ بیزار است و ژاندارم جدید خاورمیانه تهران خواهد بود.
در حالی که شاهد خاتمه جنگ سرد و روند همگرایی منطقه‌ای و تردد آزاد در بسیاری از مناطق جهان و شکل‌گیری نهاد‌های مربوطه با هدف گسترش رفاه، افزایش توان منطقه در چانه‌زنی‌های جهانی و حفظ امنیت و جلوگیری از جنگ هستیم، خاورمیانه از چنین روند‌هایی به دور مانده است.
