در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۹۹۲۵ مطلب
صد‌ها نفر از مردم عراق در اعتراض به نتایج انتخابات در بغداد، پایتخت این کشور تظاهرات کردند. آن‌ها تلاش کردند موانع بتنی در اطراف منطقه سبز را تخریب کرده و وارد این منطقه شوند. معترضان با سردادن شعار‌هایی علیه مصطفی الکاظمی، نخست وزیر عراق خواستار استعفای وی شدند.
این واقعیت غم انگیزی است که بسیاری از احزاب عراقی بیش از آن که با خود گفتگو کنند، با سفرای خارجی گفتگو می‌کنند. در برخی محافل سیاسی، آنقدر که پای قدرت‌های فرامنطقه‌ای و منظقه‌ای در میان است، گویی پای عراقی‌ها در میان نیست.
«جبهه اصلاحات پس از شکست قاطع سیاسی و ناتوانی مطلق در آوردن مردم به پای صندوق‌های رای در خرداد ۱۴۰۰، پیش از هر اقدامی از جمله موضع‌گیری درباره برجام یا سایر امور، باید ابتدا موجودیت خود را بازنگری و تحلیل کند.»
جبهه‌ی صدر، بیشترین کرسی را در پارلمان از مجموع ۳۲۹ کرسی دارد که از ۵۴ کرسی به ۷۳ مورد افزایش می‌یابد. این در حالی است که کرسی‌های رقبای اصلی جبهه‌ی صدر یعنی گروه‌های جناح فتح مرتبط با شبه نظامیان طرفدار تهران از ۴۸ کرسی به ۱۴ مورد کاهش یافت.
نتایج اولیه انتخابات که روز گذشته توسط کمیساریای عالی انتخابات عراق اعلام شد مورد قبول برخی از احزاب عراقی از جمله ائتلاف الفتح، حزب اسلامی و حزب اتحادیه میهنی عراق قرار نگرفته است.
طرفداران مقتدی صدر شب گذشته در پی اعلام نتایج اولیه انتخابات عراق، به خیابان‌های بغداد آمده و در میدان تحریر خوشحالی خود را برای به دست آوردن اکثریت کرسی‌ها مجلس ابراز کردند. کمیساریای عالی انتخابات عراق با انتشار نموداری رسمی اعلام کرد: با خواندن آرای ۹۴ درصد از صندوق‌های اخذ رأی مشخص شد که حجم مشارکت مردم در انتخابات ۴۱ درصد بوده است.
همزمان با مشخص شدن پیروزی حزب مقتدی صدر در انتخابات پارلمانی عراق هواداران صدر با حضور در خیابان‌ها به جشن و شادمانی پرداختند.
رهبر جریان صدر در سخنرانی گفت که از تمامی سفارتخانه‌ها درخواست می‌شود که در امور عراق و تشکیل دولت این کشور مداخله نکنند.
انتخابات اخیر عراق در پی دوره‌ای پر از بحران‌های بزرگ و آسیب‌های گسترده ناشی از جنگ، ناامنی، جهانگیری کرونا و فساد گسترده برگزار می‌شود. خاطره اعتراضات گسترده مردمی در سال ۱۳۹۸ که به مرگ بیش از ۶۰۰ معترض انجامید، همچنان در ذهن بسیاری از منتقدان نظام حاکم بر عراق وجود دارد.
بن مایه اصلی نظریات روشنفکرانه غربی دو ضلع اساسی داشت که یک ضلع آن مربوط به آزادی‌های مدنی و مسائل مختلف روزمره جامعه است و ضلع دیگر آن نسخه مربوط به انتخابات آزاد است که کابرد اساسی آن بیشتر در حوزه سیاسی است.
