شناخت امنیتیسازی به عنوان مدخلی معرّفی و پذیرفته شده در ادبیات امروز علوم سیاسی نیازمند نوعی تحقیق تبارشناسانه است. از زمان جنگ جهانی اول، محیط بینالمللی واجد دینامیسم جدیدی در مناسبات رقابت-آمیز میان دولتها بود که با گذشت زمان این رقابتها شکلهای متنوّع و تازهای یافتند. پس از جنگ جهانی دوم و به خصوص پس از پایان جنگ سرد، امنیتیسازی به عنوان یکی از روشهای روزآمد شده در اولویتطلبی بازیگرانی بوده است که منافع خود را در اولویتبندیهای منطق معمول سیاسی نمییافتند و بنابراین نیازمند معرّفی…