در سال ۱۳۶۴ استفاده از لنگ در گرمابههای عمومی ممنوع بود.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۶ مطلب
در سال ۱۳۶۴ استفاده از لنگ در گرمابههای عمومی ممنوع بود.
اگر چه بیشترین حمامهای قاجاری در تهران ساخته شد، اما وسایل استحمام معمولا از شهرهای دور و نزدیک به پایتخت میرسید. کارگاههای راسته خیابان مولوی و محدوده بازار، محل تولید روشور و انواع صابون بود، اما مواد اولیه آنها به شهرهای دیگر تعلق داشت.
دوران عثمانی، دوران طلایی فرهنگ حمام کردن بود. رفتن به حمامهای عمومی، هم به عنوان اقدامی برای پاکی جسم به شمار میرفت و هم آیینی برای پاکی روح در نظر گرفته میشد.
صبح امروز پس از فرونشست زمین در خیابان کارگر تهران یک حمام عمومی قدیمی کشف شد. شب گذشته ۵ دی ماه در ساعت ۲۲:۳۰ بالاتر از میدان قزوین ابتدای خیابان کارگر نشست آسفالتی ناشی از جابجایی بستر زمین به عمق حدوداً بین ۲ الی ۳ متر و به پهنای کل عرض خیابان کارگر در مسیر جنوب به شمال به وجود آمد.
شهبازی نحوه استفاده از گرمابههای عمومی را اینطور روایت میکند: «آن روزگار در تمامی شهرهای ایران از جمله تهران حمام عمومی وجود داشت و اهالی محل به نوبت جنسیت از حمام عمومی استفاده میکردند. سحرگاهان قبل از طلوع آفتاب تا ساعت هشت صبح حمام به مردان اختصاص داشت و در طول روز، حمام در اختیار زنان بود. آماده کردن حمام در فصل زمستان بهدلیل افزایش مصرف سوختهای مرسوم کار دشواری بود و اغلب مردم از اواخر پاییز تا شب عید رنگ حمام را نمیدیدند.»
خبرنگاری در مصر درحالی که در میان کفهای صابون داخل یک حمام عمومی غوطه ور شده بود گزارشی تهیه کرد.
مشتریان برای ورود به حمام مردانه یا زنانه ۵۰۰ ین (۳.۷۰ دلار) میپردازند، هزینهای که توسط دولت توکیو تعیین شده است. کفشهای خود را در یک کمد کوچک میگذارند، و قبل از رفتن در وانهای آرامشبخش، دوش میگیرند.
ماجرا از این قرار است که در گذشتههای نه چندان دور پایتخت، حمامهای عمومی شهر بوقهایی داشتند که از شاخ حیوانات درست شده بود. در گرگ و میش سحر و قبل از اذان صبح که در حمامها باز میشد یا در ساعتهایی که قرار بود حمام مردانه به زنانه یا بر عکس تبدیل شود حمامیها این بوق را به صدا در میآوردند تا مردم از باز شدن حمام یا تغییر وضع آنها مطلع شوند.
با افزایش شدید قیمت سوخت و قدرت کافی برای گرم کردن آب در خانه، بسیاری از مردم سوریه به معدود حمامهای باقی مانده روی آورده اند. شهرهایی مانند دمشق، حمص و حلب از این سنت استقبال میکنند.
از آنجایی که حلب به دلیل کمبود شدید سوخت با قطعی ۲۰ ساعته برق مواجه است، بسیاری از مردم به حمامهای سنتی متکی شده اند.