بن هنیه سوریه را در پس‌زمینه فیلمش خالکوبی کرده است. منتقدان بسیاری «مردی که پوستش را فروخت» را با فیلم «مربع» روبن اوستلوند مقایسه کرده‌اند. این دو علاوه بر موقعیت‌های آشنا، در افتادن در دام خود اثر نیز مشترک هستند، اما بن هنیه به پیش‌بینی‌شده‌ترین صورت ممکن فیلم را پیش می‌برد و لحظه‌ها را هدر می‌دهد و از هرگونه پیچیدگی مربع تهی است.
