ترنج

در مورد

دوران پهلوی

در فرارو بیشتر بخوانید

۱۱ مطلب

  • «هر دسته یک طبل‌نواز دارد، و عزاداران به آهنگ آن طبل خود را با زنجیر می‌زنند؛ ضرب‌آهنگ طبل که تند می‌شود آن‌ها هم تندتر زنجیر می‌زنند. به دنبال دسته‌های زنجیرزن، اسبی که با زره باشکوه و آراسته، و گاه با سپر و کلاه‌خود سوراخ‌شده با تیر، زینت شده است، می‌آید.»

  • در ادامه تصویری کمتر دیده شده از فاطمه پهلوی را در کنار همسر آمریکایی اش وینسنت لی هیلیر و در سال ۱۳۲۹ هجری شمسی مشاهده می‌کنید.

  • در ادامه تصاویری دیده نشده از اشرف پهلوی، خواهر محمدرضا پهلوی را به همراه دخترش در هنگام ورود به سوئیس و در سال 1332 می بینید.

  • در ادامه تصویری کمتر دیده شده از فرح دیبا را در میان زنان لاهیجانی و در سال ۱۳۵۵ مشاهده می‌کنید.

  • مینی‌سریال دختران کوچه غم که به روایت دوران پیش از انقلاب می‌پردازد، اخیراً با جنجالی درباره یک سکانس با خودرو‌های مدرن مانند دنا پلاس و پژو ۲۰۶، در فضای مجازی خبرساز شده است. این سریال پس از سه سال توقیف پخش شده و نام آن در واقع نسخه سریالی فیلم مسیح پسر مریم است که توسط سازمان اوج تولید شده است​.

  • در ادامه تصویری کمتر دیده شده از تابوت رضاخان را روی یک توپ جنگی و در مراسم تشییع اش در مرداد ماه سال ۱۳۲۳ مشاهده خواهید کرد.

  • از کافه نادری تا کانون پرورش فکری؛ در این مطلب سفری خواهیم داشت به نام‌های آشنایی برای گردش که از دوران پهلوی برجای مانده و در سریال تاسیان تبدیل به لوکیشنی خاطره‌انگیز شده‌اند؛ البته در شهرک سینمایی که ما آن را در تهران واقعی معرفی می‌کنیم.

  • مقبره رضاخان که در دهه 40 شمسی در جوار حرم حضرت شاه عبدالعظیم در شهر ری واقع شده بود، ارتفاع آن به 25 متر می رسید. با این حال این مقبره در سال 59 به دستور صادق خلخالی تخریب شد. گارد جاویدان پهلوی، نام یگان ویژه‌ای در دوران محمدرضا پهلوی بود که مسئولیت حفاظت از دودمان شاهنشاهی، کاخ‌ها و ابنیه سلطنتی را بر عهده داشت.

  • وقتی اهالی شهرری به مسافران تعارف می‌کردند که بیشتر در شهرری بمانند و حتی شب را در منزل آنها استراحت کنند مسافران تعارف اهالی ری را جدی نمی‌گرفتند و می‌گفتند: «چون اهالی ری می‌دانند ما باید رأس ساعت مشخص شهرری را ترک کنیم به ما تعارف و اصرار بر ماندن می‌کنند.» گویا از آن زمان ضرب‌المثل تعارف شاه عبدالعظیمی بین گردشگران شهرری رایج شده است.

  • کاباره‌ها در دوره پهلوی و ابتدای کارشان عشرتکده افراد متمول بودند، اما چیزی نگذشت که به پاتوق سیاسیون مبدل شدند و بسیاری از تصمیمات ریز و درشت ممکلت در همین مکان‌ها گرفته می‌شد.