در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۶۰ مطلب
ابراهیم اصغرزاده گفت: نمی‌شود که همه تقصیر‌ها را فقط به گردن دولت در سایه انداخت. اصلاح‌طلبان محافظه‌کار تشخیص نمی‌دادند که سهم بزرگ‌تر این بن‌بست محصول امتناع و مقاومت جریان مقابل در برابر هرگونه اصلاحی است؛ و تشخیص نمی‌دادند که اصلاح ناقص بدتر از بی‌اصلاحی است.
بی‌تردید، با منع و ممانعت نمی‌توان فضای ذهنی مردم را تغییر داد، نمی‌توان نگاه تیره آنان را سپید کرد، نمی‌توان سوگیری منفی آنان را مثبت کرد.
کنش سیاسی برای آنکه آسیب‌زا نباشد باید بر تحلیل روشن استوار باشد و تحلیل هم به نوبۀ خود بر سنجش بی‌طرفانۀ داده‌ها در دستگاهِ نظری قابل ابطال و در نظر گرفتن پیامدهای عمل در تمام جوانب آن تکیه دارد و مختص زمان و مکانی خاص و در نتیجه همیشه منعطف و سیال است.
اگر جامعه را تشنه اندیشه‌ورزی و کنشگری کردید، آماده باشید که توده به هر سرابی دل ببندد و به هر سرایی پای نهد. در این روز‌های دامن‌گستری رسانه‌های اجتماعی همین حکایت است که تکرار می‌شود.
نتایج یک پیمایش کشوری درباره دیدگاه مردم نسبت به کرونا نشان داد که ۴۴.۸ درصد پاسخگویان به سیاست‌های دولت در خصوص کنترل بحران کرونا اعتماد ندارند؛ همچنین میانگین نمره داده شده توسط پاسخگویان به عملکرد مسئولین در مدیریت کرونا ۹.۴۵ است.
عباس عبدی نوشت: به نظر می‌رسد که علت بروز شکاف میان نگاه مردم و مسوولان، پیروی آنان از دو رویکرد متفاوت جزیی‌نگری و کلی‌نگری نسبت به امور است که نزد هر کدام وجود دارد. مسوولان در بسیاری از موارد جزییات را می‌بینند. آن هم جزییاتی که مطلوب آنان است. گزارش‌های اداری زیردستان، سراسر آکنده از این جزییات جذاب است.
آیت الله جوادی آملی در پی اتفاقات اخیر نوشت: اگر امام گفتند معیار رای مردم است، به خاطر آن بود که اگر مردم برنجند با هیچ عاملی نمی‌شود آن‌ها را سرپا نگه داشت.
تجربه تاریخی نشان داده است که چه بسا همین حکومت‌ها هستند که به بزرگ‌ترین ضایع‌کنندگان حقوق مردم تبدیل شده‌اند. تدبیری که در دنیای جدید برای این مساله اندیشیده شده و تا حدود زیادی موثر بوده، عبارت است از محدود کردن یا مشروط کردن حاکمان به اجرای قوانین از پیش تعیین‌شده که اصطلاحا حکومت‌های مبتنی بر قانون اساسی یا مشروطه نامیده می‌شوند.
قطعی برق، معضلی جدید که در سال‌های گذشته مد شده و هرازگاهی پیدا می‌شود و نظم زندگی مردم را به هم می‌ریزد، اما قانونی نانوشته می‌گوید همیشه مردم مقصرند، حتی اگر پای ماینر‌ها یا بی‌تدبیری‌ها در میان باشد.
مع‌الاسف باید گفت، ما در دوران ماقبل تامس هابز به سر می‌بریم، زیرا حاکمیت ملی، تفکیک قوا و در رأس همه آن‌ها قرارداد پذیرفته نشده است.
