در دوره قاجار مرسوم بود کسی که به خواستگاری می‌رفت، باید جرات مرگ و کشته‌شدن را داشت. به همین دلیل با دو فنجان یکی آلوده به زهر و دیگری حاوی قهوه سالم، از خواستگار با آن پذیرایی می‌کردند. خواستگار در صورت انتخاب فنجان زهرآلود کشته و در صورت انتخاب قهوه سالم، داماد خانواده می‌شد.
