در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۶۲۲ مطلب
نماینده مجلس گفت: «من طرفدار مذاکره در هر شرایطی هستیم. پیامبر گرامی در شعب ابیطالب بود و مذاکره را بر محاصره ترجیح داد. ما الان در محاصره انواع تحریم‌ها قرار گرفته‌ایم و هیچ کشوری در طول تاریخ این کار را با خودش نکرده است که خودش را از مذاکره محروم کند.»
علی لاریجانی گفت: وقتی کسی مذاکره پیشنهاد نداده، راجع به چه چیزی صحبت می‌کنیم؟؛ اینقدر عجولانه و پابرهنه در صحنه دیپلماتیک پریدن و حرف زدن، دیگران را به اشتباه محاسباتی می‌اندازد
عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم گفت: «احتمالاً این‌بار مزیت مذاکره رفع تحریم‌ها است و متأسفانه این تحریم‌ها همانقدر که به ملت، صنعت و کشور زیان وارد کرده است، برای عده‌ای (کاسبان تحریم) سود خوبی داشته است. همچنین از جهت سیاسی مخالفان مذاکره می‌خواهند پزشکیان پیروز نشود و در دوره بعد آقای جلیلی را بیاورند. اگر آقای پزشکیان موفق شود در دور بعد آنها بازنده انتخابات ریاست‌جمهوری هستند. هیچ وقت مصالح ملی و منافع ملی و امنیت ملی در سبد فکری آنها وجود نداشته است. در این میان آقای دیگری هم…
یک روزنامه اصولگرا مذاکره با آمریکا را به معنی بازگشت به نقطه آغاز مذاکرات در ۲۰ سال پیش تلقی کرد.
طرح منع مطلق مذاکره از طرف بعض صاحبان بنان و بیان ومنبر هیچ وجه عقلایی ندارد و طرح اینگونه مسائل یا ریشه در عدم فهم مسئله واقتضائات آن و شرایط میدان دارد یا اینکه نوعی کاسب‌کاری سیاسی ـ انقلابی است. اقتضای عملگرایی این است که هوشمندانه از فرصت مذاکره استفاده کنیم ومردان کاآزموده سیاست خود را برای هماوردی دیگر در عرصه دیپلماسی آماده کنند.
باید درک کنیم برای رسیدن به نتیجه باید منعطف باشیم و بدانیم کشور‌های مختلف، لزومی نمیبینند به خواست‌های ما توجه کنند مگر این که قانع شوند ما قصد سازش داریم و این بار برای دید و بازدید نیامده‌ایم. متاسفانه سبک مذاکره‌ای که «آقای جلیلی» باب کرد، تا سال‌ها، مسیر مذاکرت را به سمتی غلط و بی حاصل برد. این نوع مذاکرات به جای نتیجه بخشی، «ضد تاثیر» هم داشت. هیچ کشوری علاقه ندارد به جای مذاکره پای نصیحت بنشیند.
ظاهرا برای برخی که دلشان نمی‌خواهد با جهان در ارتباط باشیم، تحریم‌ها «نان و آب» دارد. این‌ها از وضعیت تنگنای اقتصادی کشور، مستفیض می‌شوند و سود‌های اقتصادی و سیاسی می‌برند. این منافع در تضاد مستقیم با منافع ملت ایران است که زیر بار تحریم‌ها، فشاری سنگین را تحمل می‌کنند. مگر می‌شود چشم را به روی فشار‌های وجود تحریم بست و منافع مذاکره و لغو تحریم را نادیده گرفت، فقط با این شعار که ما با غربی‌ها کاری نداریم و نباید کاری داشته باشیم؟ خوب است آقایان ببینند منافعشان در چه چیزی گره خورده است. آیا…
«از مجموع مواضع مسئولین نظام در همین روز‌های پرجدال می‌توان این نکته را به دست آورد که تمایل به مذاکره از هر زمان دیگری بیشتر است. اگر این برداشت مقرون‌به‌صحت باشد، می‌توان امیدوار بود که گشایشی در امور مربوط به سیاست خارجی حاصل شود که طبعاً در امور داخلی و معیشت مردم نیز تأثیرگذار خواهد بود.»
نفس مذاکره کردن، اساسا بر مبنای ضرورت دیپلماسی است. بدون آب نمی‌توان شنا کرد. بدون مذاکره نیز، کار‌ها پیش نمی‌رود. مهمترین کاری که دیپلماسی انجام می‌دهد مذاکره است. مخالفان مذاکره، می‌خواهند درب دیپلماسی را ببندند، آنها می‌گویند ما نتیجه نمی‌گیریم. اما حقیقت این است که هزار ساعت مذاکره بی نتیجه، بهتر از یک ساعت جنگ است. درواقع حتی اگر ایران از مذاکره نتیجه نگیرد، چیزی از دست نمی‌دهد. مگر قرار است همه مذاکرات به نتیجه برسد؟
ایران برنامه رسمی تسلیحات هسته‌ای خود را در سال ۲۰۰۳ متوقف کرد، اما به کار‌های مرتبط با سلاح ادامه داد. ترور محسن فخری‌زاده، فیزیکدان هسته‌ای، با یک سلاح ماهواره‌ای در سال ۲۰۲۰، که کار اسرائیل بود، خلأیی را بر جای گذاشت. دیگر هیچ فردی هماهنگ‌کننده فعالیت‌های مرتبط با تسلیحات نیست.
