«اگر اهالی اندیشه و تاریخدانها و ایران دوستان و علاقمندان به کشور میدانستند چه اتفاقی افتاده و ساترا - ناخواسته- نمک روی کدام زخم تاریخی این کشور پاشیده است آن وقت اجازه توقیف نمیدادند و دست کم معترض میشدند و محکم و متقن فریاد میزدند که سووشون یکی از بهترین رمانهای ضد استعماریست و چرا آن را تاب نیاوردید؟»