براساس پژوهشها، کهکشانهای بزرگ، در حال دزدیدن ذخایر گاز مولکولی هستند که در ابرهای بزرگ اطراف هستههای ساختارهای کیهانی کوچکتر وجود دارد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۳۹ مطلب
براساس پژوهشها، کهکشانهای بزرگ، در حال دزدیدن ذخایر گاز مولکولی هستند که در ابرهای بزرگ اطراف هستههای ساختارهای کیهانی کوچکتر وجود دارد.
این کهکشان معروف به "XMM-۲۵۹۹" بوده و تا زمانی که کیهان تنها یک میلیارد سال قدمت داشت، تعداد بیشماری از ستارهها را در خود تشکیل داده است.
مراحل اوج درخشش و محو شدن the Cow. در تصویر سمت چپ اثری از این انفجار نیست. در تصویر وسط انفجار به بیشینهی درخشش رسیده و از کل کهکشان پرنورتر شده است. در تصویر سمت راست که حدود یک ماه پس از بیشینهی درخشش ثبت شده شدت نور کاهش یافته است.
این دو کهکشان برخوردی در پیشزمینهی کهکشانهای دوردست پرشماری قرار گرفتهاند که در تصویر اصلی میتوانید آنها را دقیقتر ببینید. نکتهی جالب توجه دیگر در این تصویر گاز، غبار و ستارههای جوانی است که همچون پلی میان دو کهکشان کشیده شدهاند. اتفاقی که نتیجهی برهمکنش گرانشی این دو کهکشان با یکدیگر است.
کهکشان "مثلث" یکی از دورترین اجرام آسمانی است که با چشم غیرمسلح نیز قابل رؤیت است و فاصله آن از کهکشان راه شیری ۳ میلیون سال نوری است.
وقوع چنین اتفاق ناخوشایندی اثبات شده است و همه میدانند که چنین روزی خواهد رسید؛ تنها زمان آن روشن نیست. برخی میگویند زمان خداحافظی با اقیانوسها و گیاهان و حیوانات یک میلیارد سال دیگر است و برخی نیز پیشبینی دیگری دارند.
این محیط مغناطیسی از پخش شدن جبهه سرما و از بین رفتن آن جلوگیری میکند. به همین دلیل است که طی بیش از پنج میلیارد سال که در حال فاصله گرفتن از مرکز خوشه است، زنده مانده است.
حضور سیارات و ستارهها در کهکشان و جهان هستی میتواند دلایل پیچیده و شگفت انگیزی داشته باشد. یکی از معروفترین مثالها از تحقیقات انجام شده، تلاشهای میشل گوکلین، روانشناس و آمارشناس فرانسوی در مورد ارتباط بین موقعیت قرارگیری سیارات در آسمان و توانایی افراد است. این ویدئو به بررسی برخی از ایدههای این روانشناس میپردازد.
کهکشانِ راهِ شیری، که منظومه شمسی در آن قرار دارد، در آسمانی صاف و تاریک و به دور از آلودگی نوری، این کهکشان به صورت نوار شیریرنگی در پهنهٔ آسمان دیده میشود. این نوار در واقع از میلیونها ستاره تشکیل شدهاست که چشم غیرمسلح قادر به تفکیک آنها نیست. راه شیری کهکشانی از نوع مارپیچی میلهای است. کرهٔ زمین به عنوان عضوی از منظومه شمسی، در یکی از بازوهای مارپیچی آن قرار دارد. چون ما از درون صفحهٔ کهکشانی به آن مینگریم، آن را به این صورت میبینیم.