در ادامه تصاویری ویژه و خاص از مرحوم هاشمی رفسنجانی را در دهه ۶۰ هجری شمسی خواهید دید.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۴۴ مطلب
در ادامه تصاویری ویژه و خاص از مرحوم هاشمی رفسنجانی را در دهه ۶۰ هجری شمسی خواهید دید.
ترور نافرجام اکبر هاشمی رفسنجانی، واقعهای بود که در شب ۴ خرداد ۱۳۵۸ روی داد که طی آن ایشان در داخل منزلش توسط عاملین گروه فرقان مورد اصابت گلوله قرار گرفت و از ناحیهٔ کبد مجروح شد، هرچند به تدبیر همسر وی (عفت مرعشی)، گلولههای شلیکشده آسیب جدی به او وارد نکرد. در ادامه تصویری از این حادثه را مشاهده میکنید.
در خاطرات مربوط به سوم اردیبهشت ۱۳۸۱ هاشمی رفسنجانی آمده است: «جلسه سران کشورهای ساحل خزر، امروز در عشقآباد، [پایتخت ترکمنستان]تشکیل شد و آقای [سیدمحمد]خاتمی هم شرکت دارد. خبری پخش شد که در جلسه، حال ایشان نامساعد شده و به بیمارستان منتقل شدهاند؛ احتمالاً به خاطر عود [عارضه]دیسک است؛ منتظر خبر توضیحی هستیم.»
تصویر میزبانی نخستین رئیس مجلس جمهوری اسلامی از یک مهمان خارجی («صباح الاحمد الجابر المبارک الصباح» وزیر خارجه کویت) و بشقاب میوهای که جلوی او گذاشتهاند، به خوبی گویای این برابری است.
وزیر پیشین میراث فرهنگی از خاطره تأثیر دو فیلم «فهرست شیندلر» و «بازمانده» روی آقای هاشمی گفت.
رئیس اسبق سازمان صداوسیما با بیان اینکه «امام (ره) سریال «اوشین» را دوست داشتند»، گفت: «امام در جریان تغییرات سریال اوشین و موافق با آنها بودند. اما یکی از ائمه جمعه، امامجمعه رشت، در نماز جمعه مخالفت کرد و گفت که این سریال مناسب نیست. من رفتم خدمت امام و موضوع را مطرح کردم. امام فرمودند: نه، آموزنده است؛ و ما هم به همین دلیل پخش را ادامه دادیم.»
در خاطرات هاشمی رفسنجانی درباره دیدار با سفیر ژاپن آمده است: از او خواستم، تحت فشار آمریکا، همکاری خود با ایران را کم نکنند؛ همانگونه که در پتروشیمی بندر امام و سد کارون اتفاق افتاد. گفت، وقتیکه با وامدهی برای سد توافق شد، خودش به اسرائیل رفته و اسرائیلیها اعتراض شدید به این کمک ژاپن داشتند.
در خاطرات آیت الله هاشمی آمده است: عصر آقای [منوچهر]نوذری آمد. هنرمند صداوسیما و برگزارکننده [برنامه]مسابقه هفته است. گله داشت از آقای [احمد]پورنجاتی، [معاون سیما]که به خاطر گزارش واهی، او را ممنوعالتصویر کرده است.
«من آنجا خانم امام را رو در رو دیدم و مخاطبم هم ایشان بود، چون میدانستم ایشان نفوذ دارند در خانمهای دیگر و صبر ایشان هم بیشتر بود. من گفتم این تصمیم و این مصلحت است که خبر فوت امام بیرون نرود. برایم خیلی جالب بود. خانم مثل یک فرمانده به حضار دستور دادند که خیلی خوب آرام باشید و بگذارید ملاحظات نظام مورد توجه قرار گیرد. این اولین چیزی هست که من یادم است.»
معتقدم آقای پزشکیان در کنار احترامی که به وفاق و همراهی با گروههای فکری مختلف میگذارند، بهتر است کمی هم به تغییر راهبرد خود فکر کنند. متأسفانه به هر دلیلی، گروهی در کشور اقداماتی را از ابتدای ریاست جمهوری آقای پزشکیان رقم زدند که انسجام کشور را به مخاطره انداختهاند. آقای پزشکیان باز هم اعلام کرده که همان راه را ادامه خواهد داد؛ اما این که در سال ۱۴۰۴ تا چه حد همراهی جلب خواهد کرد جای سوال و ابهام دارد.