در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۵۵ مطلب
عملاً اصطلاح «خورشید نیمه‌شب» را نروژ که در اعماق دایره‌ی قطب شمال واقع شده به وجود آورده است. بین ماه‌های مه و ژوئیه، این کشور حدود ۷۶ روز نور مداوم روز را تجربه می‌کند. یکی از بهترین نقاط برای تجربه‌ی این شگفتی، شهر هامرفست است؛ یکی از شمالی‌ترین شهرهای جهان.
کارشناسان هشدار داده‌اند این روش‌ها می‌توانند الگو‌های آب‌وهوایی را به‌شدت مختل و حتی بارندگی را از برخی مناطق دور کنند. برخی دانشمندان نیز معتقدند توسعه این روش‌های مهندسی زمین ممکن است انگیزه کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی —عامل اصلی تغییرات اقلیمی— را تضعیف کند.
فوران‌های آتشفشانی در طول تاریخ بار‌ها مسیر تمدن‌ها را تغییر داده‌اند. آنها با پرتاب میلیون‌ها تن گوگرد به لایه‌های بالایی جو، باعث کاهش دمای زمین، کاهش تابش خورشید، نابودی محصولات کشاورزی و در پی آن، گرسنگی، بیماری و مرگ شده‌اند. به‌عنوان نمونه، در سال ۴۳ پیش از میلاد، فوران عظیمی در آلاسکا باعث شد تا برای سال‌ها، برداشت محصولات در مدیترانه شکست بخورد؛ واقعه‌ای که در متون یونانی و رومی به‌وضوح به آن اشاره شده است.
این طلوع شکسته خورشید طی یک گرفتگی جزئی که چندین برابر بیشتر طول کشید، کمتر از دو دقیقه به طول انجامید.
محققان امیدوارند که با استفاده از شبیه‌سازی‌های دقیق‌تر، بتوانند قدمی مؤثر در جهت پیش‌بینی زلزله و نجات جان انسان‌ها بردارند؛ گامی که می‌تواند در جلوگیری از فجایع مشابه زلزله ۹ ریشتری توهوکو در سال ۲۰۱۱ مفید باشد.
خداحافظی با خورشید؛ ناسا تاریخ دقیق توقف فعالیت‌های درونی خورشید و از بین رفتن آن را تایید کرده است.
در مطالعه‌ای که گروهی از ستاره‌شناسان به رهبری «سابرینا گوستاوینو» از دانشگاه جنوا انجام دادند، از هوش مصنوعی برای پیش‌بینی طوفان خورشیدی مه ۲۰۲۴ (اردیبهشت ۱۴۰۳) و فوران‌های خورشیدی مرتبط با ناحیه ۱۳۶۴۴ استفاده شد. این طوفان شامل فوران شدیدی بود که به‌عنوان شراره X ۸.۷ طبقه‌بندی شد.
حفره‌های تاجی منبع اصلی بادهای خورشیدی با سرعت بالا هستند. این بادهای خورشیدی از طریق میدان مغناطیسی خورشید به فضا آزاد شده و در صورت برخورد با میدان مغناطیسی زمین، می‌توانند تأثیراتی همچون ایجاد شفق‌های قطبی، اختلال در ماهواره‌ها و تغییرات در میدان مغناطیسی زمین را به همراه داشته باشند.
در اتفاقی عجیب، خورشید دچار ترک خوردگی شد و یک حفره ۸۰۰ هزار کیلومتری در دل این ستاره منظومه شمسی به وجود آمد.
در ویدئوی آزمایشگاه نجوم خورشیدی آگادمی علوم روسیه می‌توان یک «ساختار شبح‌آلود با رنگ کاملا سیاه» را مشاهده کرد که بخشی از آن به فضا پرتاب می‌شود و بخشی از آن در تاج پراکنده شده است. این ابر پلاسمای سیاه با برجستگی سردی همراه است که حاوی مقادیر زیادی هیدروژن خنثی است، که تقریباً می‌تواند تشعشعات با طول موج کوتاهی را که از پشت به آن می‌ریزد را جذب کند. این روند حدود ۳ ساعت طول کشید.
