ناسا،واضح‌ترین عکس از خورشید را منتشر کرد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۵۷ مطلب
اولین حفره که در ۲۳ مارس مشاهده شد، ۳۰ برابر زمین است که باد‌های خورشیدی فراوانی را منتشر و شفق‌های قطبی خیره کننده‌ای را در جنوب آریزونا ایجاد کرد. هر دو حفره توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا که خورشید را مطالعه می‌کند، رصد شده است.
این ستاره در سال ۱۸۶۰ توسط منجمان آلمانی شناسایی شد و در ابتدا «BD-12 5055» نامیده شد. این اَبَرستاره قرمز رنگ که درخشش زیادی هم دارد، در فاصله ۹۵۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد و جزء صورت فلکی اسکاتوم است.
ناسا می‌گوید: «تصاویری مانند این می‌تواند به ما کمک کند تا بفهمیم چرا جو بیرونی خورشید (تاج) حداقل ۱۰۰ برابر گرم‌تر از سطح آن است.»
برجستگی‌های خورشیدی متشکل از هیدروژن و هلیوم هستند و با خارج شدن از جو خورشید، پلاسما آزاد می‌کنند. درحالیکه در مورد علت این پدیده سردرگمی‌هایی وجود دارد، اما می‌تواند مربوط به معکوس شدن میدان مغناطیسی خورشید باشد.
ماموریت مدارگرد خورشیدی آژانس فضایی اروپا ممکن است در سال‌های آینده این پدیده عجیب را توضیح دهد. این ماموریت که در حال گرفتن تصویر از خورشید از داخل مدار عطارد است، به زودی مدار آن تا ۳۳ درجه کج خواهد شد.
ناسا رشته‌های خورشیدی را به عنوان ابر‌هایی از ذرات باردار توصیف می‌کند که بر فراز خورشید شناور هستند و توسط نیرو‌های مغناطیسی به آن متصل می‌شوند. آن‌ها به صورت رشته‌های دراز و ناهمواری ظاهر می‌شوند که از سطح خورشید بیرون می‌آیند.
تاوه‌ها در شاره‌های در حال تکان خوردن مانند مایع‌ها، گاز‌ها و پلاسما‌ها تشکیل می‌شوند. چند مثال معروف آن حلقه‌های دود، گرداب‌ها، توفندها، پیچند‌ها و تنوره دیو هستند. همچنین تاوه‌ها معروف‌ترین نشانه جو مشتری هستند.
بعد از ۶۵ روز زندگی بدون آفتاب، شهر یوتکیاجویک در منطقه آلاسکا بالاخره روز دوشنبه خورشید را دید.
درحالیکه شراره‌های خورشیدی فورا به سمت زمین سفر می‌کنند، CMEها ممکن است ۱۵ تا ۱۸ ساعت طول بکشد تا به زمین برسند. از آنجایی که این شراره‌ها در فضا با سرعت‌های متفاوتی حرکت می‌کنند، با توجه به سرعت پایین حرکت‌شان، ممکن است روی هم انباشته شوند، و ما می‌توانیم تا چند روز آینده شاهد حضور آن‌ها باشیم.