نگارنده تا امروز نشنیده است که کسی در زبان فارسی، گرفتگیِ ابر را در معنی نباریدن به کار گرفته باشد؛ اگر کسی هم چنین کرده باشد بر گردن ادعاکننده است که آن را بیابد و بنماید. اگر بیانگاریم که نیما نخستین کسی باشد که چنین کرده و در فارسی نوآوری کرده باشد، چنین می‌نماید که نیما بدعتی کرده است که با هیچ عقل سلیمی نمی‌خواند و این، ناآگاهی او را می‌رسانَد.
