ستاره‌شناسان برای رصد کردن ستاره‌ای آماده می‌شوند که هر ۸۰ سال یک بار می‌درخشد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۰ مطلب
ستاره‌شناسان برای رصد کردن ستاره‌ای آماده می‌شوند که هر ۸۰ سال یک بار می‌درخشد.
کهکشان راه شیری بخشی از ساختار بزرگتری به نام ابرخوشه لانیاکیا (Laniakea) است که ۲۵۰ میلیون سال نوری وسعت دارد.
معمای سیگنال‌های عجیب سیاره جهنمی که در فاصله ۴۰ سال نوری از زمین قرار دارد، احتمالا بالاخره توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب حل شده است. یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که ابَرزمین «۵۵ Cancri e» ممکن است دائماً جو خود را از دست بدهد و دوباره بدست آورد.
شاید مشکل این باشد که آن‌ها هیچ نوری از خود ساطع نمی‌کنند؛ مگر این که مواد ستاره‌ای را ببلعند. بنابراین یافتن آن‌ها ممکن است دشوار باشد. از این رو تورنیامنتی و تیمش تصمیم گرفتند یک رویکرد غیرمستقیم اتخاذ کنند.
رقابت بر سر فهم اجرامی در فاصله دور و در مدارهای عجیب در کهکشان در بین ستاره‌شناسان بالا گرفته‌است.
کاتیون متیل با طیف وسیعی از مولکول‌ها به خوبی واکنش می‌دهد و اخترشناسان مدت‌هاست آن را به دلیل خواص شیمیایی منحصر به فردی که دارد به عنوان یک عنصر سازنده مهم در شیمی آلی میان‌‌ستاره‌ای در نظر گرفته‌اند. این ترکیب اما تاکنون در فضا کشف نشده بود.
ویژگی منحصر به فرد این سیاره این است که همیشه یک رویش به خورشید است، که یعنی یک طرفش همیشه شب و طرف دیگرش همیشه روز است.
اگرچه انفجار پرتو گامایی که به تازگی مشاهده شده و "GRB۲۲۱۰۰۹A" نام گرفته است، ۲۰ برابر بیشتر از یک انفجار متوسط پرتو گاما به زمین نزدیک است اما هنوز به اندازه کافی دور است که بیشتر موجب هیجان باشد تا نگرانی.
ستاره شناسان رصدخانه جنوبی اروپا (ESO) پس از حدود سه دهه رصد یک ستاره در نزدیکی سیاهچاله‌ای در مرکز کهکشان راه شیری، متوجه شدند که تئوری «نسبیت عام» آلبرت انیشتین و مشخصاً بحث سیاهچاله‌ها درست بوده است.
