شرح طبیعت و اشیا از زبان هوگو در این اثر لحظاتی بکر میآفریند، آنقدر که خواننده هر ثانیه خود را در ژرفای این توصیفات بینظیر غرق میبیند: خلیج که شیبهای تند اما نه چندان وسیع از هر سو احاطهاش کرده بودند، دم به دم تاریکتر میشد. مه کدر غروبگاهی غلیظتر میشد.