در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۱۸۵ مطلب
شاید اصلی‌ترین مشکل اقتصاد ایران را بتوان در عدم انجام تلاش‌های جدی جهت شناختِ آن (مخصوصا از سوی دولتمردان) دانست. درست به همین دلیل است که وقتی به اقتصاد کشورمان می‌نگریم: سیاست‌زده رفتار می‌کنیم، رویکرد‌های علمی اتخاذ نمی‌کنیم، با اقدامات و سیاست‌های غیرکارشناسی موجب ایجاد بی‌ثباتی در آن می‌شویم و در یک معنا، اساسا حوزه اقتصاد را مساله و چالش اصلی حوزه حکمروایی نمی‌دانیم.
علیرضابیگی نماینده مجلس گفت: آمار‌های وحشتناکی از خروج سرمایه وجود دارد. همان سرمایه‌ای که تک تک دلارهایش می‌تواند نجات‌بخش و گره‌گشا باشد و برای جوانان ما سبب اشتغال شود و امیدآفرین باشد. تا هنگامی که این نگرش اصلاح نشود، ما مدام راننده ماشینی را که خراب است، عوض می‌کنیم. در صورتی که ماشین خراب است و ما باید درستش کنیم.
تحرکات اخیر دولت آمریکا جهت هدف قرار دادن شبکه مراودات اقتصادی ایران در منطقه (به ویژه در عراق) و همچنین کنشگری خاص روسیه و چین در توسعه همکاری‌های اقتصادی و سیاسی با رقبا و دشمنان ایران در سطح منطقه، ۲ پالس نگران کننده منطقه‌ای و بین المللی هستند که اکنون ایران با آن‌ها رو به رو است و می‌توانند در آینده‌ای نه چندان دور، خسارات گسترده‌ای را به امنیت و منافع ملی کشورمان وارد کنند.
یک اقتصاددان می‌گوید: بالا و پایین شدن اعداد بودجه، توفیری برای کشور ندارد، چراکه عملا تمام تلاش ما این است که بودجه ببندیم که حقوق و دستمزد پرداخت کنیم و چندین سال هم است که برای پروژه‌های عمرانی تخصیصی نداشتیم. ۱
عدم پیش‌بینی رشد اقتصادی در سال ۱۴۰۶ و پیش از آن شاید به معنای منفی بودن آن است به‌ویژه که پیش‌تر اعلام شد که سرمایه‌گذاری در کشور حتی کمتر از مقدار لازم برای جبران استهلاک است. این‌ها یعنی اینکه یک فاجعه تمام‌عیار برای اقتصاد و مردم ایران در راه است. برای درک این مساله کافی است که به یکی از آخرین تصمیمات اعلام شده اشاره کنیم که می‌خواهند حقوق کارکنان را در سال ۱۴۰۲ فقط به میزان متوسط ۲۰ درصد افزایش دهند. طبعا با تجربه‌ای که از افزایش ۵۷ درصدی سال گذشته کارگران به دست آورده‌اند، حقوق بخش…
در طول ۴۰سال گذشته متوسط تورم در کشور ما بالای ۲۰درصد بوده که از سال۱۴۰۰ این رقم با توجه به اثرات افزایش تحریم‌ها و محدودیت‌های باقی‌مانده در رابطه با کرونا و نحوه مدیریت اقتصادی کشور، به بیش از ۴۰درصد رسیده است. همچنین در آخرین گزارش مرکز آمار نرخ تورم سالانه با ۱/ ۱ واحد درصد افزایش به ۴۴درصد و نرخ تورم نقطه‌ای به ۱/ ۴۸درصد رسیده است.
«چشم انداز آتی اقتصاد ایران، همراه با رشدِ بسیار کُند و آرام خواهد بود. همین مساله موجب می‌شود تا مردم، تاثیرات این رشد را حس نکنند. ما باید رشد اقتصادی را با سرعت بیشتری تجربه کنیم. در این رابطه، بهره‌گیری ایران از ظرفیت‌های اقتصادی منطقه اوراسیا بسیار مهم است. اعمال قاعده تعرفه صفر وارداتی و صادراتی در رابطه با این منطقه، بایستی مورد توجه باشد. این مساله خود جدای از برخی مزایای اقتصادی برای ایران، میزان قابل توجهی از بوروکراسی داخلی زائد و پیچیده کشورمان را نیز از دور خارج می‌کند.»
نایب رئیس اتاق ایران گفت: این روز‌ها آرزوی فعالان تجارت بین‌المللی ایران این است که با گذر از چالش تفهیم بدیهیات به نقطه‌ای برسند که نگران تنش‌های زنجیره ارزش جهانی تولید و تجارت و اثرات آن بر اقتصاد ملی باشند.
الگوی اقتصادی منبعث از اسناد بالادستی، به کار گرفته می‌شود و سیستم برنامه ریزی تلاش می‌کند با تبعیت از آن، رفتار‌های اقتصادی را به سمت اهداف اقتصادی هدایت نماید. در الگوی کلی توسعه، مبانی نظری رشد و متغیر‌های کلان اقتصاد، مانند موجودی سرمایه، پس انداز، سرمایه گذاری، صادرات و واردات، نرخ ارز‌های خارجی و سرمایه گذاری خارجی در نظر گرفته می‌شود.
باید توجه داشت که در جامعه سیاست‌زده وقتی که هرگونه اعتراض به اغتشاش تعبیر می‌شود؛ دایره خودی‌ها و حلقه غیر خودی‌ها هر روز در حال گسترش فزآینده است؛ خشونت دو سویه میان نهاد‌های رسمی و جامعه روندی افزایشی دارد؛ بازیگری جدی به عنوان میانجی (واسط) میان حکومت و مردم وجود ندارد؛ جامعه مطالبات فراوان دارد و منفذی برای تحقق آن وجود ندارد؛ صداوسیمای ملی بر ادامه خطا‌های استراتژیک خود اصرار دارد و زمانی که امید به بهبود وضعیت موجود به شدت کاهش پیدا کرده است، این که فریاد به جایی دیگر برود، عادیست.
