خانم فرهی به دلیل اخلاق و کرداری که داشتند چندان مایل به این نبودند که درباره خودشان بنویسند یا زیاد صحبت کنند و از طرفی وقتی ما پیشنهاد میدادیم که این کار را انجام دهیم مثلا مستندی درباره زندگیشان ساخته شود هم به خاطر تواضع و فروتنیشان رضایت نمیدادند. مهسا قریشی پس از فوت بیتا فرهی تقریبا همزمان با مراسم چهلم بیتا پیشنهاد نگارش این کتاب را مطرح کرد و من پذیرفتم و مشغول نوشتن شدم.