یک مجسمهساز و استاد دانشگاه گفت: «توپ مروارید معروفترین توپ نظامی تهران بود که به دستور فتحعلی شاه در اصفهان ساخته شد و اسم خود را نیز روی آن حک کرد. جالب اینکه مردم بعد از نصب آن در میدان ارگ به آن دخیل هم میبستند. این نخستین حرکتهای زیباسازی تحت عنوان اثر حجمی بود.»
عمارت بزرگی که گنجایش چندین هزار نفر را دارد برای نمایش تعزیه بنا شده که تمام خصوصیات یک تئاتر جدید را داراست ولی صحنه نمایش آن به جای آنکه در جلو ساختمان باشد، به صورت یک سکوی بلند در وسط قرار گرفته.
اینکه آرامگاه فتحعلیشاه تبدیل به دفتری اداری شده و در گوشه و کنارش یخچال، صندلی، قوری و سماور علم کردهاند، از هجو روزگار است اما اینکه چوبلباسی گوشه یکی از سالنهای مقبره گذاشتهاند تا کارمندان کتهای خود را آویزان کنند دیگر خندهدار نیست، تراژیک است.
تابلوی مذکور که از طرف شخص ناشناسی برای حراج عرضه شده بود به وسیله یکی از عتیقهفروشان لندند خریداری گردید. رسانههای اروپایی در فروردین ۱۳۵۴ اخباری درباره فروش یک تابلوی نقاشی قاجاری در حراجی سوشابی لندن منتشر کردند. این تابلو که فتحعلیشاه و خاندانش را نشان میدهد به قیمت ۲۰۰ هزار لیره معامله شده بود. گزارش روزنامه اطلاعات ۲۰ فروردین ۱۳۵۴ از فروش این تابلو را بخوانید.
در سال 1206 هجری شمسی، پس از شکستهای پیدرپی قواى ایران در برابر روسها و از دست رفتن گنجه و قلعه عباسآباد، فتحعلی شاه اقداماتی برای تقویت نیروهای ایرانی انجام داد. در این دوره، مذاکرات سیاسی با میانجیگری گریبایدوف و تحرکات نظامی عباسمیرزا و فتحعلی شاه به وقوع پیوست که نهایتاً به امضای معاهده ترکمنچای انجامید.
عمارت خسروآباد در بلوار خسروآباد «شبلی» شهر سنندج قرار دارد. این بنای تاریخی به سال ۱۲۲۳ هجری قمری توسط اماناللهخان اردلان والی، حاکم شهیر کردستان در مساحت ۶۰۰۰ متر مربع ساخته شدهاست. این عمارت در نوع خود بینظیر و مرکز حکومت اردلان به ویژه خسروخان اردلان بودهاست. عمارت خسروآباد کتیبهای دارد که اسم فتحعلی شاه قاجار و والی کردستان امانالله خان و تاریخ ۱۲۲۳ ه. ق بر روی آن حک شدهاست. عمارت خسروآباد شاخصترین بنای استان کردستان است که به عنوان مقر حکومت والیان اردلان مورد استفاده قرار میگر…
فتحعلیشاه قاجار، که در زمان سلطنتش عهدنامههای گلستان و ترکمنچای را امضا کرد و بخشهای زیادی از ایران را از دست داد، سکهای ضرب کرد که بر روی آن خود را "خسروِ کشورسِتان" نامید!
معروف است که فتحعلیشاه، برادرش را پس از تبعید به باغی در دزاشیب، در حمام قدیمی این آباد کور کرد. این ماجرا آنقدر میان اهالی دزاشیب که روستایی کوچک در شمیران بود، پیچید که آنها باغ تبعیدگاه حسینقلیخان را «باغ نظر» نامیدند. نامی که به ماجرای رابطه شاه قاجار و برادرش و نیز کور کردن چشمهای حسینقلیخان در حمام آبادی دازشیب دارد.