کوتاه و گویا حرف میزد. از نکتهای غافل نمیشد و اهمیت همه مباحث را همعرض هم میدید. اگر قرار نبود حرف بزند و مطلبی درز کند، بهترین سخنگو بود که هم حرف بزند هم چیزی درز نداده باشد. او حتی روی اعضای صورتش نیز این تسلط را داشت که نکتهای اضافه بر پروتکل گفته نشود.