فاکنر ایده‌آل‌گرایی بود که باور داشت نویسنده نباید هرگز از آنچه انجام می‌دهد راضی باشد، او می‌گفت: نویسنده باید سعی کند از خودش هم جلو بزند... پس چنین فردی نمی‌توانست به حس رضایتمندی کامل برسد و تمام کتاب‌هایش را در طلب آرامشی دست‌نیافتنی قلم زد. اما همین حس آزاردهنده و مداوم، منشا پیدایش شاهکارهایی شد که دیگر در تاریخ ادبیات تکرار نشدند.
