بخش کشاورزی، که حدود ۹۰ درصد از کل آب مصرفی کشور را به خود اختصاص می‌دهد، همچنان با الگوهای سنتی و کم‌بازده فعالیت می‌کند. در بسیاری از مناطق، کشاورزان ناگزیر از برداشت‌های مداوم از سفره‌های زیرزمینی هستند تا پاسخگوی نیاز کشت و تولید باشند؛ اقدامی که به فرسایش منابع و ایجاد بحران‌های زیست‌محیطی از جمله فرونشست زمین، خشک‌شدن چشمه‌ها و کاهش کیفیت آب منجر شده است.
