حمله به سنجار در شمال عراق و گرفتن دختران به عنوان بردههای جنسی، تصمیمی خودبخودی نبود که آن سربازان در میدان جنگ گرفته باشند. نیروهای داعش همه چیز را برنامهریزی کرده بودند: اینکه چگونه وارد خانههای ما شوند، چه چیزی باعث میشود که یک دختر، ارزشمندتر باشد، و چه مقدار پول باید بابت فروش این بردهها بگیرند. آنها حتی در مورد بردههای جنسی در مجله پروپاگاندای خود بحث میکردند و مطلب مینوشتند تا نیروهای تازهای جذب کنند. اما داعش اولین گروهی نبود که از این شیوهها در جنگ استفاده کرد.