اینجا تنها جایی است که صاحب یک چهره مردانه را «خواهر» صدا میکنند، برای نازک و کلفت شدن صدای همدیگر نسخه میپیچند و از راههای «پروانه» شدن صحبت میکنند؛ جایی که آدمهای بیرون، «زنان و مردان مادرزاد» لقب دارند و آنها «پروانه»هایی که هنوز اسیر پیلهاند.
