وارد اتاق كار بهمن فرمان‌آرا كه مي‌شوي، نخستين چيزي كه نگاهت را به خود مي‌خواند، تصويري است قاب گرفته از پدر او و قابي كوچك‌تر، پايين آن‌كه يادداشت اين پدر را خطاب به پسر شانزده ساله‌اش، در بر گرفته است. روبه روي كارگردان بزرگ سينماي ايران كه مي‌نشيني، اين دو قاب بر ديوار پشت سر او در بالاترين نقطه خودنمايي مي‌كنند و بر ديوار سمت راست، پوستري است از شازده احتجاب و كنارش تصويري از هوشنگ گلشيري.
