اینکه یادمان میرود از چه نداشتههایی به چه داشتههایی رسیدهایم و به جای سپاسگزاری از امکانی که اضافه شده، چنان کمر به همت نقد میبندیم که انگار میخواهیم دودمانش را به باد بدهیم و هیچ ترسی هم نداریم که مبادا امکان دوستداشتنیمان را از دست بدهیم. اصول سپاسگزاری قطعا با مطالبهگری متفاوت است.