باید این واقعیت را بپذیریم که کنار گذاشتن اروپا، چین و روسیه از مذاکرات، حاصل یک اراده آمریکایی بود نه ایرانی. به همین دلیل هم است که وقتی وزیر خارجه فرانسه موضعی تند علیه برنامه هستهای ایران اتخاذ میکند، بیش از آن که موضعی تند علیه ایران باشد، خطاب به ایالات متحده است. اروپاییها از این که آمریکا آنها را از میز مذاکرات بیرون انداخته ناراحتند، اما، چون نمیتوانند روی سخن را مستقیم به سمت قدرت برتر خود (آمریکا) بگردانند، روی سخن را به سمت ایران، برگردانده و ایران را تهدید میکنند.