محمد ظاهر شاه، بهتدریج از قالب شاه جوان و کمتجربه بیرون آمد و به رهبری تبدیل شد که حاضر شد دایره قدرت را فراتر از خاندان خود بگستراند. او برای نخستین بار، زمام نخستوزیری را به دست کسانی سپرد که از خویشان نبودند؛ حرکتی نادر در سنتهای درباری آن زمان.
