تعداد زیادی از ما میدانیم که با هر نخ سیگار، با هر پُک قلیان و یا با هر بار استنشاق ماده مخدر قدمی به سرطان ریه نزدیک میشویم، اما همچنان به کِشیدن ادامه میدهیم. چرا؟ فکر میکنیم دخانیات در آینده بیماریهای صعبالعلاج ایرانیها چقدر نقش دارد؟ یا اصلا فکر نمیکنیم و با خود میگوییم "اینا همه حرفه!"