طرح ملی هوش مصنوعی، اگرچه در ظاهر یک سند فناورانه است، اما در واقع بازتابی از مواجهه ایران با آینده حکمرانی دیجیتال است. آینده‌ای که در آن، هوش مصنوعی نه‌فقط یک ابزار، بلکه یک سازوکار جدید برای تصمیم‌سازی، توزیع قدرت و حتی بازتعریف رابطه مردم و دولت خواهد بود اگر .این طرح، به‌شکلی شفاف، غیرانحصاری و با مشارکت واقعی بازیگران علمی، صنعتی و مدنی تدوین و اجرا شود، می‌تواند گامی بزرگ در جهت احیای نقش ایران در جهان فناوری باشد. اما اگر با رویکردی بوروکراتیک، تمرکزگرا و غیرپاسخ‌گو پیش برود، ممکن است…
