در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۱ مطلب
انتخاب فیلم «علت مرگ: نامعلوم» به کارگردانی علی زرنگار به‌عنوان نماینده ایران در اسکار ۲۰۲۶، موجی از بحث‌ها و واکنش‌ها را در فضای مجازی به راه انداخت. در حالی که آثاری چون «پیرپسر» و «زن و بچه» هم در فهرست نهایی حضور داشتند، تصمیم هیأت‌انتخاب واکنش‌ها را دوقطبی کرد: برخی آن را انتخابی هوشمندانه دانستند و برخی دیگر، فرصتی از دست‌رفته.
فیلم سینمایی «زن و بچه»، به کارگردانی سعید روستایی، از اول مرداد در سینماهای سراسر کشور اکران می‌شود. تیزر جدیدی از این فیلم منتشر شده است.
«روستایی هر چه در این فیلم کادر دوربینش جای درستی قرار می‌گیرد با تصاویر فیلمبردارش (ادیب سبحانی) و سویه تکنیکال فیلمش هم درست از آب در میاید؛ ولی در پرداخت درست شخصیت‌هایش می‌ماند. کارگردان گویی گوشه چشمی به جشنواره‌های بین‌المللی دارد که لزوماً مذموم هم نیست.»
در ادامه ویدئویی از پشت صحنه فیلم «زن و بچه» به کارگردانی سعید روستایی ار مشاهده می‌کنید.
در دقایق اولیه فیلم، تماشاگر، خانواده‌ای قبراق می‌بیند. جایی که شلیک خندۀ بچه‌ها و نگرانی مادربزرگ خانواده (با بازی فرشته صدر عرفایی) برای ناهار ظهر جمعه وپیوندش با دختر و نوه های دختر بزرگ تر نشانگر خانواده ای رو به راه است.
بنابر بررسی‌ها فیلم «مرد عینکی» با ۱ میلیون و ۵۸ هزار و ۴۹۵ تماشاگر در صدر، «پیر پسر» با ۷۱۵ هزار و ۶۷۹ تماشاگر، «زن و بچه» با ۶۸۵ هزار و ۶۸۷ مخاطب و «صددام» با ۱۴۷ هزار و ۲۲۱ مخاطب، به ترتیب به‌عنوان ۴ فیلم پرمخاطب مرداد در سراسر کشور معرفی شدند.
«فیلم با هوشمندی تمام، نشان می‌دهد که چگونه خردِ زنانه، هر چند هم منطقی، در مقابل تعصبات مردانه و نظام‌های زنگ‌زده سنت، محکوم به شکست است. لیلا درست مانند سمیه شکست می‌خورد، اما نه با سکوت و تسلیم، بلکه با اعتراض و کنشگری. در پایان، برادران به جان هم می‌افتند، پدر از احترام می‌افتد و لیلا در میانه این ویرانی تنها می‌ماند. این تنهایی، اگرچه تلخ است، اما سرشار از وقار است.»
در فیلم «زن و بچه»، در خانواده مهناز، سه نسل از زنان در معرض نوعی «تکرار خطای اجتماعی» هستند: مادری که از تربیت درست دو دخترش باز مانده، دختری که معشوق خواهرش را می‌رباید و خود اسیر رابطه‌ای سمی می‌شود و خود مهناز که از شدت فرسایش عاطفی، از پسر نوجوانش غافل می‌ماند و آسیب‌پذیری علیار در برابر بحران هویتی را تشدید می‌کند.
«پیر پسر»، «زن و بچه»، «رها» و «زیبا صدایم کن» همگی جزء فیلم‌های اجتماعی خوش‌ساخت سینمای ایران هستند که توجهات را از فیلم‌های کمدی و گسترش نفوذ آن‌ها در میان مخاطبان به سوی خود معطوف کردند.
منقد سینما گفت: «در جشنواره فجر سال گذشته گفتم که دوره پژمان جمشیدی در سینمای ایران سر آمده و آغاز پایانش است! دلیلش این است که وقتی در جشنواره دیدمش رسیدم خدمتش و با او سلام و علیک کردم!»
