این شخصیت هنری، اهالی قدرت و مقامهای اجتماعی در وین را قابل احترام نمیدانست و معتقد بود هیچ ارزشی ندارند. حتی دست نوشتههایی از او به جا مانده که اشرافیت را پوسیده و فاسد میدانست. با این وجود کنگره وین بتهوون را مایه افتخار اروپا میدانست و حضور او در جشنهای بزرگی که برگزار میشد بسیار پررنگ بود.