این باستانشناس گفت: شناسایی دقیق موقعیت و پراکنش آثار در مجموعه مورد نظر برای تکمیل نقشه باستان شناسی منطقه از دیگر اهداف این طرح است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۵۰ مطلب
این باستانشناس گفت: شناسایی دقیق موقعیت و پراکنش آثار در مجموعه مورد نظر برای تکمیل نقشه باستان شناسی منطقه از دیگر اهداف این طرح است.
پس از آنکه این بولتن به دست رییس ساواک رسید، نعمتالله نصیری در حاشیه صفحه دوم آن نوشت: «پیش از این اوامر مبارک شاهانه شرف صدور یافت که برای ارتش فرستاده شود و از مستشاری سؤال شود که چرا این مدارک به این ترتیب از بایگانی خارج میشود که مورد دستبرد قرار گرفته و در نتیجه در اختیار دولت شوروی قرار گیرد.»
داوود فیرحی در بزرگداشت سومین سالگرد درگذشته آئینهوند، گفت: من به برخی از ویژگیهای فعالیت تاریخی ایشان اشاره خواهم کرد؛ دکتر آئینهوند تاریخنگار متعهد است، اما تاریخنگاری ایدئولوژیک نبود. او متعهد به کرامت انسانها و ارزش علم بود و به این دو اعتماد کامل داشت.
برای مثال، وقتی اطلس جهانی نشنال جئوگرافیک که از 1888 میلادی تا 1383 هجری از نام خلیجفارس استفاده میکرد، در این سال نام جدیدی را در کنار نام بینالمللی خلیج فارس نشاند که خشم و اعتراض زیادی را ایجاد کرد. فعالان اجتماعی آنقدر این اعتراض را ادامه دادند که مدیر مسئول این مجله از ایران عذرخواهی کرد.
این استاد دانشگاه به تندی درباره دیدگاه رنانی نوشت: «افرادی مانند رنانی در اشاعه هیستری مصدقستیزی پردههای رودربایستی را کنار میزنند و به عیان و آشکار از نفی کودتا و «بازگشت پادشاه» به قدرت سخن میگویند یعنی، اگر هم کودتایی در کار بوده، کودتای مصدق بر علیه شاه بوده است.» او تاکید کرد که " افرادی مانند رنانی حقیقت را وارونه میکنند و ضمن نفی کودتا، گرایش آمریکاستیزی را هم به گردن جنبش ملی شدن صنعت نفت میاندازند. "
از این دست تحریفهای تاریخی، خیلیها ممکن است به زبان آرند. اما وقتی این سخنان از دهان کسی بیرون آید که سالها ریاست سازمان میراث فرهنگی، معاونت وزیر ارشاد، ریاست پژوهشگاه میراث، عضویت شورای عالی میراث، عضویت پیوسته فرهنگستان هنر و چندین سمت بلندپایه فرهنگی دیگر را در اختیار داشته، میتوان پی برد که چرا اوضاع فرهنگی امروزمان چنین شده است.
او نیز، چون سایر سیاستمداران طعم شکست را چشیده بود، ولی بارها با سیاست هایش در قالب نقش دیپلماتیک خود، فرانسه را از تاخت و تاز مصون نگه داشته بود. این سیاست مرد کسی بود که پیشنهاد حمله به مصر را به ناپلئون داد، پیشنهادی که در نهایت به قیمت از بین رفتن اعتبار سیاسی اش تمام شد تا بدانجا که چارهای جز استعفا ندید.
صوراسرافیل را بیتردید یکی از پرآوازهترین نشریات روزگار مجلس اول میتوان شمرد. این هفتهنامه هم در میان مردم عادی محبوبیت داشت، هم نخبگان سیاسی و ادبی و عناصر تحصیلکرده به آن دلبستگی داشتند. شهرت میرزاجهانگیر، معلول انتشار این روزنامه بود. اما او در عرصههای دیگری هم فعال بود. او در زمره آن دسته از آزادیخواهانی بود که با تمام دل و جان خود را به درون مهلکه مبارزه سیاسی انداخته بودند.