دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، درباره تحریم‌های ثانویه مربوط به خرید نفت روسیه گفت: «ما این کار را با هند انجام دادیم، احتمالاً با چند کشور دیگر هم انجام می‌دهیم، یکی از آنها می‌تواند چین باشد.»
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۸۶۹ مطلب
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، درباره تحریم‌های ثانویه مربوط به خرید نفت روسیه گفت: «ما این کار را با هند انجام دادیم، احتمالاً با چند کشور دیگر هم انجام می‌دهیم، یکی از آنها می‌تواند چین باشد.»
در مقدمه این لایحه آمده است که با توجه به نبود قانون جامع در حوزه مقابله با تحریم‌ها، و با هدف تأمین منافع ملی، افزایش تاب‌آوری کشور، و حمایت حقوقی و اقتصادی از شهروندان و نهادهای متضرر از تحریم‌ها، تدوین و تصویب این قانون ضرورت دارد.
«متأسفانه برخی مشکلات داخلی را به خارج از مرزها گره می‌زنند، در حالی‌که مسئله اصلی، درونی است. بسیاری از مدیران اقتصادی فاقد تجربه و توانایی لازم هستند و جابجایی‌های غلط مدیریتی به نابسامانی اقتصاد دامن زده است. ما نباید همه مشکلات را گردن تحریم بیندازیم. تحریم وجود دارد، اما همه مشکلات از تحریم نیست.»
رئیس‌جمهور آمریکا این اختیار را خواهد داشت که تعرفه‌هایی تا ۵۰۰ درصد اعمال کند. او عنوان کرده که هر کسی که نفت تحریمی روسیه را می‌خرد باید آماده چنین تعرفه‌هایی باشد. این احتمال وجود دارد که در دور بعدی تحریم‌های آمریکا علیه ایران، خرید نفت از کشور ما نیز شامل تعرفه‌های ۵۰۰ درصدی شود.
با تشدید تحریم‌ها طی دهه‌های اخیر، قوانین داخلی متعدد جدیدی نیز در رابطه با خروج سرمایه وضع شده‌اند. از مهم‌ترین تغییرات اعمال‌شده، بسته شدن حساب سرمایه و محدودیت فعالیت صرافی‌ها است. این موضوع که به نوعی نمایانگر کاهش اعتماد به مکانیسم بازار در حوزه سیاستگذاری است، شاید یکی از اصلی‌ترین دلایل تشدید خروج سرمایه از کشور باشد.
«اگر مذاکرات طولانی شود، طرفین بر مواضع خود اصرار ورزند و به ویژه اگر ایران از ارایه دسترسی به بازرسان برای نظارت بر برنامه هسته‌ای خود امتناع کند، احتمال حرکت دو طرف به سمت منازعه نظامی به‌شدت افزایش خواهد یافت.»
آمریکا روز چهارشنبه بزرگترین بسته تحریمی خود علیه ایران از سال ۲۰۱۸ را اعلام کرد.
منشور ملل متحد در واقع اساسنامه سازمان ملل است. اساسنامه‌ای که طرف‌های پیروز در جنگ دوم جهانی آن را نوشتند و همواره ابزاری برای حفظ منافع آنان و نظم برقرار شده پس از پایان آن جنگ است. هیچ طرفی در ماهیت این سازمان‌ها تردیدی ندارد اما سیاستمداران در ایران دو دسته می‌شوند؛ یک دسته معتقدند این نظم در حال فروپاشی بوده و نباید به آن توجه کرد. گروه دیگر هم می‌گویند باید با این سازمان‌ها برای تامین منافع ملی کار کرد.
در صورتی که در زمان مشخص شده تا موقع پایان قطعنامه ۲۲۳۱ این مکانیسم استفاده نشود، با پایان قطعنامه ۲۲۳۱ دیگر آنها نمی‌توانند قطعنامه‌های پیشین را بازگردانند. پس از آن نیز حتی اگر پرونده هسته‌ای ایران از سوی شورای حکام آژانس به شورای امنیت ارجاع شود، صدور قطعنامه علیه ایران بسیار سخت است.
