«اگر چه از منظر معماری نه پیشینه مشخصی داشت و نه دنبالرو سبکی از نگاه هویت معماری بود اما اعتباری داشت به قامت فرهنگ این مملکت که ساکن گاه به گاهش نامی داشت به میراث برده از پیشینه هویت ملی و فرهنگی این سرزمین دیرپا، از حافظ و سعدی تا خیام و فردوسی.»