خوشه ستاره‌ای کروی ۴۷ توکانا جواهری از آسمان نیم‌کره جنوبی است. این خوشه که به نام NGC ۱۰۴ نیز شناخته می‌شود، در هاله کهکشان راه شیری ما به همراه حدود ۲۰۰ خوشه ستاره‌ای کروی دیگر پرسه می‌زند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۳۲ مطلب
خوشه ستاره‌ای کروی ۴۷ توکانا جواهری از آسمان نیم‌کره جنوبی است. این خوشه که به نام NGC ۱۰۴ نیز شناخته می‌شود، در هاله کهکشان راه شیری ما به همراه حدود ۲۰۰ خوشه ستاره‌ای کروی دیگر پرسه می‌زند.
ستاره‌شناسان به‌طور تصادفی یک کهکشان تاریک و دست نخورده را کشف کردند که به نظر می‌رسد هیچ ستاره قابل مشاهده‌ای ندارد؛ این کهکشان J۰۶۱۳+۵۲ نام دارد و می‌تواند «کم نورترین کهکشان کشف شده تا به امروز» باشد.
ستاره‌شناسان به‌طور تصادفی یک کهکشان تاریک و دست نخورده را کشف کردند که به نظر می‌رسد هیچ ستاره قابل مشاهده‌ای ندارد؛ این کهکشان J۰۶۱۳+۵۲ نام دارد و می‌تواند «کم نورترین کهکشان کشف شده تا به امروز» باشد.
تلسکوپ فضایی قدرتمند جیمز وب، یک ساختار فضایی در سیستم بتا سه‌پایه β Pictoris مشاهده کرده است که پیش از این دیده نشده بود.
یکی از اولین پاسخ‌هایی که به ذهن می‌رسد این است که فاصله این ستاره‌ها از زمین زیاد است. هر چه ستاره‌ای از زمین دورتر باشد درخشندگی کمتری دارد. با این حال تنها عامل موثر در میزان تاریک یا نورانی بودن گیتی فاصله ستاره‌ها از زمین نیست.
یک گروه بین‌المللی از دانشمندان در پژوهش جدیدی نشان داده‌اند که یک ستاره ۱۰ میلیارد ساله، بیش از ۵۰ هزار سال نوری را از بیرون کهکشان راه شیری طی کرده است تا به نزدیکی سیاهچاله مرکز کهکشان برسد.
یک توضیح احتمالی برای ناپدید شدن این ستاره‌ها این است که آن‌ها نتوانسته‌اند تا به یک ابرنواختر تبدیل شوند و در عوض داخل یک سیاهچاله فرو رفتند.
. ستاره‌هایی مانند خورشید تنها حدود ۱۰ میلیارد سال عمر می‌کنند. بنابر نظر اخترشناسان، در آینده‌ای دور و حدود هزار تریلیون سال دیگر، جهان تاریک شده و تنها بقایای ستاره‌هایی مانند کوتوله‌های سفید و سیاه‌چاله‌ها در آن وجود خواهند داشت.
پروکسیما قنطورس (Proxima Centauri) نزدیکترین ستاره به خورشید است که در صورت فلکی قنطورس در فاصله تقریبا ۳۸ تریلیون (هزار میلیارد) کیلومتری از خورشید قرار دارد.
ستاره‌شناسان برای اولین بار، ستاره مرده‌ای را بررسی کردند که در قلب یک قبرستان کیهانی از اجرام ستاره‌ای با سن مشابه نشسته بود.
